Iris van Lunenburg Opinie 9 dec 2018, 18:32

Leestijd: 3 minuten

Een terug-naar-je-eigen-landje

,,Zwarte Piet is zo goed als dood en nu ook de letters weg. Als je het hier niet bevalt, ga dan terug naar je eigen land… of het buitenland!!!”

Henk had het zwaar, maandagochtend. Héél zwaar. En hij was niet de enige. Volgens Jan was ik “typisch zo’n linkse, deugende NIMBY”. Van Klaas mocht ik “ook wel weg.” En Hans? Die wilde dat “dat hele Amsterdam verwijderd” werd. Oké is goed.

Het is ook heftig allemaal. Begin september schreef ik op deze plek dat de marketingletters I Amsterdam wel van het Museumplein mogen. Een maand daarna diende GroenLinks een motie in met hetzelfde idee. En nu, zes maanden later, was het zover. Maandagochtend om 8:15 uur sprong ik tóch even op de fiets naar het Museumplein, waar al zes letters op twee opleggers getakeld waren.

Ik hoorde iemand de vergelijking met de Eiffeltoren maken, maar ik zou aan mijn Parijse vriendinnetjes toch niet durven zeggen dat déze letters onze enige nationale trots zijn. Misschien het museum dat erachter ligt? Ik noem maar iets, hoor. Voor mij was het een heerlijk gezicht, die letters ingesnoerd en klaar om te gaan, maar voor één van de weinige aanwezige Amsterdammers minder: ,,Jij! Jij bent degene die die column geschreven hebt!”, zei de oude, boze, grijze man terwijl hij met een priemende vinger naar me wees. ,,Ben je nu blij?!” Nou, eigenlijk wel. Ik kon een lach moeilijk onderdrukken. Deze man deed net alsof ik de 23 meter brede en twee meter hoge toeristenmagneet eigenhandig op m’n Swapfiets heb gezet, om ze vervolgens het IJ in te rijden, maar dat past helemaal niet in mijn roze fietskrat, meneer.

Ook op de sociale media was niet iedereen even, kuch, enthousiast. Gelukkig laat ik me door een ‘terug-naar-je-eigen-landje’ hier of daar niet uit het veld slaan. Sterker nog, de ophef stemde mij bijzonder vrolijk. Je zou jezelf maar zó in de kaart laten kijken. Wat suf. En hilarisch. Als je je maandagochtend al begint met een Oud-Hollandsch potje online schelden, hoe eindig je de week dan? Met een geel hesje op de snelweg, iedereen blokkerend die niet dezelfde mening is toegedaan? Chic.

En over chic gesproken: hoe mooi ziet het Museumplein er nu uit, als je vanaf de plek waar de letters stonden naar het Rijksmuseum kijkt? Overigens alleen vanaf daar, hoor. De komende maanden ligt er nog een ijsbaan op het plein. Inclusief brug. En heerlijk kitscherige lichtjes. Het blijft Amsterdam, tenslotte.

Volgens GroenLinks-fractievoorzitter Femke Roosma stond de ‘I’ in I Amsterdam voor ‘individualisme, terwijl Amsterdam juist solidair en divers wil zijn’. Dat klonk toen al niet erg logisch en nu al helemaal niet. Nadat de letters zijn opgekalefaterd gaan ze namelijk op tournee door de stad. In andere stadsdelen is dat verschrikkelijke individualisme ineens toch niet zo’n punt. Goh.

En bij díe gedachte moest deze deugende NIMBY dan toch stiekem even grinniken.