Bedreigd worden (1)
En dan nu: bedreigd worden (1)*
Geen Metro-lezer die weet wie Ad van Oosten is, maar ik kan het vertellen: het is de Nieuwsuurjournalist die de jaarlijkse oprisping van mijn posttraumatische-stressstoornis een boost heeft gegeven. Er was niet veel voor nodig, enkel de vraag: wat is jouw standpunt over bedreigde columnisten? Of een variant daarop.
Diep ademhalen Umar. Diep ademhalen.
Journalisten die doen alsof bedreiging van columnisten nieuw is, verdienen een Berufsverbot. Met ingehouden woede wees ik hem erop dat in 2004 al een columnist vermoord werd om zijn mening: Theo van Gogh. En dat bedreigd worden al minstens veertien jaar mainstream is – onder columnisten. Geen mainstream media-journalist die daar wakker van ligt. Maar nu wordt het tokenscribentje van Trouw, zo’n grietje met een kleurtje dat geen idee heeft wat een column schrijven inhoudt, maar die ruimte mag vervuilen omdat ze een grietje met een kleurtje is, ’bedreigd’ en is het ’oh oh oh wat erg dat columnisten bedreigd worden.’
Waar was je, Ad van Oosten met je collega’s, toen de deugmeisjes GeenStijl bedreigden? Sliep je, toen ik vastgezet werd in Turkije? Dat kwam niet omdat ik kattenfilmpjes online plempte hé. Verbaal bedreigd worden is zo oud als de weg naar Rome – of moet ik zeggen: als de weg naar de Linnaeusstraat? Dat is een moeilijke, dat geef ik toe, maar google even op ’vermoord’ en ’Mohammed Bouyeri’. Wie bang is voor toetsenbordridders, heeft niets in de media te zoeken, het tuig is zo vanzelfsprekend als stromend water geworden. Fysiek bedreigd worden, Ad van Oosten, houdt in dat er inmiddels (leuke) huurders in je geweldige huis in Amsterdam wonen terwijl je zelf op 75m2 jezelf en je schoenen probeert te hervinden in Rotterdam.
Weet je wat ook bedreigend, is Ad van Oosten? Het cordon sanitaire dat om bedreigden gelegd wordt – door mainstream media. Als je geen deugmens bent, is er geen ruimte om je vak uit te oefenen. Waar de Sylvia Wittemannen, Aaf en Jelle Brandt Corstiussen, Saskia Noorts, Roos Schlikkers, Paulien Cornelissen, Fidan Ekizzen in elk deugmedium, radio- en tv-programma de ruimte krijgen hun woordenbrij te factureren en nooit afgewimpeld worden omdat ze ‘gezicht van’ of ‘columnist van’ zijn, mag je als bedreigde persoon blij zijn dat je vaste opdrachtgevers hun rug recht houden en je je columns kunt blijven schrijven tegen betaling. Ja Ad, gebeld worden door jou en jouw soort om jullie door belastingbetalers gefinancierde programma’s op te leuken, kost geld, zoals je tot jouw schrik constateerde. Bedreigd worden kóst geld, Ad.
Niet dat dat jullie van de mainstream media dat ook maar een ruk kan schelen. Terecht. Jullie maken itempjes. Omdat jullie tokencolumnistjes ‘bedreigd’ worden. Dat ze ondanks hun ontbrekende schrijftalent betaald worden, heet dan opeens geen discriminatie.
*Ik sluit een bedreigd worden deel 2 niet uit.