Elfie Tromp Opinie 15 nov 2018, 06:00

Leestijd: 2 minuten

We Are Here is niet het probleem

Deze maand schreef ik over de ziekenhuizen die failliet zijn gegaan en op stel en sprong leeggeruimd werden. Dit is wat marktwerking zonder moraliteit teweegbrengt. De directeur, managers en raden van beheer die het zover hebben laten komen, zullen vast een nachtje hebben liggen woelen onder hun donzen dekbedden, maar de doodzieken dragen uiteindelijk de last. Walgelijk. Sommige aspecten van de samenleving zijn te belangrijk om mee te speculeren of te zien als geldkoe. Gezondheidszorg staat daarbij voorop.

In dezelfde periode had We Are Here een nieuw pand in het centrum van Amsterdam gekraakt. Ze vroegen online om basisproducten; handdoeken, toiletpapier, dat werk. We Are Here bestaat veelal uit uitgeprocedeerde asielzoekers. Ze kunnen niet terug naar hun land door tal van redenen. Ze zijn vaak het slachtoffer van bureaucratische spelletjes waar jij en ik zo’n hekel aan hebben.

Meermaals las ik mismoedig dat we beter voor onze uitgeprocedeerden zorgen dan voor onze zieken, maar dit zijn twee totaal verschillende problemen. Je kunt gezondheidszorg en ideëel liefdadigheidswerk niet met elkaar vergelijken – of je het nu eens bent met de achterliggende gedachte ervan of niet. Sterker nog, mochten de mensen van We Are Here werken, dan zouden ze waar-schijnlijk met plezier onze zieken verzorgen. Maar ja, geen werkvergunning, dus er zit niks anders op dan om wc-papier te vragen, hoe vernederend dat ook moge zijn.

Ook ik zie de toekomst van We Are Here zwart in. Ze zijn al zes jaar als luizen in de pels aan het rondtrekken, zonder enig zicht op verbetering van hun situatie. Zou weggaan echt niet beter zijn dan moeten smeken om een rolletje wc-papier?

Wat We Are Here wél met succes laat zien, is dat er genoeg ruimte is in Amsterdam die leegstaat. U weet wel, die stad met grote woningnood. We Are Here betrekt steeds grote gebouwen die jarenlang leegstaan in een stad waar starters geen kans hebben, waar studenten zich in de schulden steken om tochtige zolderkamertjes te kunnen huren en families de eindjes aan elkaar moeten knopen om te kunnen blijven. Waarom? Omdat de woningmarkt net zo amoreel is als de ziekenzorg. Woningcorporaties en investeerders denken niet aan mensen, maar aan geld. Laat die pan-den nog maar een paar decennia leegstaan, is hun denktrant. Tot de Russische en Saudi-Arabische miljardairs hier hun pied-à-terre willen vestigen. En vergeet ook niet de rijke Chinezen. Die zijn dol op Delfts blauw. Als je echt zo bezorgd zou zijn om je autochtone burgers, om het wij eerst, dan zou je niet kwaad moeten worden op We Are Here, maar op de vastgoedcowboys die onze steden verzieken.