Redactie Metro Opinie 17 okt 2018, 09:46

Leestijd: 2 minuten

‘Uit volle borst zingen meisjes het Menstruatielied’

Plan International Nederland werkt aan een wereld waarin meisjes en jongens zich volledig kunnen ontwikkelen en dezelfde rechten en kansen hebben. In drie afleveringen bieden medewerkers een blik achter de schermen. Deze keer Mascha Singeling. Mascha is WASH-deskundige (Water, Sanitatie en Hygiëne) bij ontwikkelingsorganisatie Plan International Nederland.

„Ik zit op een klein kinderstoeltje en voor me staat een groepje Oegandese schoolkinderen, jongens en meisjes van in leeftijd tussen de 7 en 11 jaar. Ze zijn lid van de menstruatieclub van de school en zingen uit volle borst het Menstruatielied voor me.

Bloedserieuze Zaak

Het is niet de eerste keer dat ik dit lied hoor, het project Een Bloedserieuze Zaak in Oeganda loopt al sinds 2014 en ik heb het al verschillende malen bezocht. Telkens als ik de schoolkinderen hoor zingen, vraag ik me af of Nederlandse kinderen dat met dezelfde overtuiging zouden durven. Eerlijk gezegd denk ik het niet.

Doel van het project is ervoor te zorgen dat meisjes op school blijven nadat ze ongesteld zijn geworden. In Oeganda wordt ongesteld zijn nog steeds gezien als iets smerigs en beschamends. Meisjes blijven thuis en missen daardoor zo’n 20 procent van het schooljaar. Een achterstand die ze uiteindelijk niet meer kunnen inhalen. Met het project proberen we taboes te doorbreken en te zorgen dat meisjes weten wat er gebeurt als ze ongesteld worden. Ook bouwen we toiletten en waterpompen op de scholen en leren we meisjes en jongens hoe ze zelf maandverband kunnen maken.

Ik was geloof ik 11 toen ik ongesteld werd. Ik wist wat er ging gebeuren, maar weet nog goed hoe ongemakkelijk ik me op school voelde. Als niemand maar iets zou merken! Stel je voor als er geen maandverband is en op school geen wc’s. Een Oegandees meisje vertelde me dat ze dacht dat ze dood ging toen ze ongesteld werd. Een ander meisje vertelde me dat ze werd uitgelachen nadat ze was doorgelekt. Daarna durfde ze niet meer naar school. Haar ouders vertelden haar dat dat sowieso niet meer mocht, want ze was nu oud genoeg om te trouwen. Ze was pas 9 jaar!

Onzin!

Toen we met het project begonnen, was er veel weerstand van de leraren en de ouders om zo open over menstruatie te praten. Een schoolhoofd vond het echt onzin dat we dit onderwerp ook met jongens gingen bespreken. Het is een vrouwending, zei hij. Een jaar later kwam ik terug en hetzelfde schoolhoofd had maandverband in zijn kantoor liggen en sprak openlijk over menstruatie. Meisjes worden niet meer uitgelachen op zijn school en op dit moment zijn er zelfs meer meisjes dan jongens, ook in de hogere klassen.

Het wordt serieus tijd dat ik op de school van mijn zoontje een keer een liedje kom zingen. We kunnen in Nederland nog veel leren van deze schoolkinderen in Oeganda.”