Toen de wereld nog onschuldig was
Ik wil iets opbiechten. Normaliter zou ik dit niet zo snel delen, maar we kennen elkaar al een tijdje en ik denk dat het tijd is: ik ben Lady Gaga-fan. En niet zo van ‘oh, dat is een leuk deuntje van pa-pa-pa-pokerface’. Nee. Ik ben een geheime monsterfan. Zo mag er niemand mee als ik naar haar concert ga. Ik wil geen moment verliezen aan verplicht bier halen. Ik wil alleen zijn, zodat niemand die ik ken weet dat ik alles meeblèr. Ik negeer de geïrriteerde blikken van ouders uit kleine dorpjes en hun ontluikende pubers om me heen. Ik ga, ik moet, voluit meedoen. Ik oefen Gaga-danspasjes als ik sta te koken. Ik volg een Instagram-account van Lady Gaga’s schoenen. Ik heb een terugkerende droom waarin ik Lady Gaga’s achtergrondzangeres en beste vriendin ben. Wakker wordend, veeg ik het nachtkwijl van mijn wang en ben de rest van de ochtend in gelijke mate gelukkig en verdrietig. Zoals een kind is als Sinterklaas ’s nachts iets in zijn schoen heeft gedaan. Zijn grote idool was er even, maar hij heeft hem weer gemist. Haar cd’s zijn voor mij wat een kikker van fondant is voor een kind.
Ik ben dus bevooroordeeld als het aankomt op de film A star is born, waarin Gaga de hoofdrol speelt. Een vriendin ging mee onder strenge voorwaarden. Ze mocht me niet uitlachen, niet lastig vallen en Gaga niet afkraken. Het eerste uur lachte, joelde en klapte ik als was ik bij een interactieve Ja Zuster, Nee Zuster-musical. Ik was te druk, ik weet het, en negeerde de geïrriteerde blikken van onderuitgezakte bioscoopgangers om me heen.
De film ging over ware liefde en zoals dat neigt te gaan met liefde die groter is dan goed voor je is, was dat allesbehalve een simpel verhaal. Stiller en stiller werd ik, tot de tranen kwamen. Langzaam werd ik een stervende panda. Mijn mascara maakte mistroostige strepen over mijn wangen. Het licht ging aan. Mijn vriendin, die mij voortreffelijk met rust had gelaten, zat weggedoken in haar jas. Haar coltrui was nat gehuild. Alsof ze was getroffen door een stortbui van verdriet. We strompelden de zaal uit.
A star is born is een emotionele horrorfilm van de wreedste soort. De nachten die erop volgden, kon ik de slaap niet vatten. Ik vraag me af of het wel goed is voor een mens om zoveel te moeten voelen. Ik mis mijn onschuldige Gaga-dromen van weleer.