Lars van der Werf Opinie 10 sep 2018, 07:00

Leestijd: 2 minuten

Wat Lars ontdekte in Harderwijk

Ik was in Harderwijk. In het kader van de week van de alfabetisering was ik uitgenodigd versjes te schrijven voor de Harderwijkers (of Hardewiekers, zoals ze zelf zeggen) op wat bekende plekken in het stadje. Iedereen kent Harderwijk van de dolfijnen, maar daar ben ik maar niet naar gaan kijken. Ik zag meer kans op vertier, een nerd als ik ben, in de historische binnenstad. En ik werd ruim beloond. Bijna alle gebouwtjes in het centrum zijn voorzien van zo’n bruin ANWB-bordje met hele droge jaartallen en allerhande architectuurinformatie. Het Wikipedia van weleer, gewoon aan de muur. Een schitterend oud vestingstadje, bleek het al met al. De oude Vischpoort en de zeehuisjes er omheen geeft het zelfs iets piraterigs.

Evenzogoed. Eenmaal bij het Kerkplein aangekomen, waaraan de Grote Kerk ligt, vond ik die kerk wat klein. Wat blijkt, leerde zo’n bordje me, de helft van de hele kerk, inclusief de toren van 70 meter, was in 1797 onverhoopt ingestort. Het schijnt dat iedereen dat indertijd wel had verwacht. De toren had al jaren vol scheuren gezeten en er waren wat halfbakken reparaties gedaan, die vanwege gebrek aan geld op niks hadden geleken. En jawel, op 28 januari 1797, om ongeveer 10 uur des ochtends, las ik inmiddels op internet, kwam de toren met bulderende kracht naar beneden zetten.

Wat volgde maakt het verhaal hilarisch. Er stond nog een flink dikke muur van de toren overeind en die is vervolgens met een kanon, uit Zutphen notabene, men had in Harderwijk geen groot kanon voor handen, aan gort geschoten. Waarom men niet gewoon de pikhouweel ter hand heeft genomen is me een raadsel, maar goed. Er waren naar verluidt 48 dikke kanonskogels voor nodig en dat ging ook nog helemaal mis. Talloze gebouwen rondom werden geraakt door rondvliegende kogels.

Nu ik zo op dat keurige, rustige pleintje stond, in het verder ook zo keurige en rustige stadje, moest ik er om lachen. Het is misschien wel het laatste geweest dat de rust hier ooit verstoorde. Op het verhaal van het masturberen van dolfijnen in het Dolfinarium na dan.