Iris van Lunenburg Opinie 29 jun 2018, 06:00

Leestijd: 3 minuten

Flirten als Jay Gatsby

„Iris waarom gebruik je die domme Snapchat filter? Je bent prachtig en knap van jezelf… dus waarom verprutsen met iets doms??”

Normaliter slide Henk louter in mijn DM om me *kuch* opgewonden complimenten te geven, maar op maandagavond 21:35 uur werd het hem toch even te veel. Wat heb ik voor weerzinwekkends, schandaligs, ongehoords gedaan?!

Die middag liep ik op straat na een draaidag. Haar slayed, make-up on fleek (zeggen mensen dit nog?) en het zonnetje schijnt. Ik open mijn telefoon en na de initiële schrik van jezelf zonder waarschuwing op de front-facing camera zien, maakte ik een selfie. En nog twintig. Net zolang totdat ’ie perfect is. Een selfie mét filter, moet ik erbij zeggen. Die met konijnenoortjes en een snuitje. En dát, lieve mensen, schoot Henk totaal in het verkeerde keelgat. Heftig.

Maar ben je dan zo dol op konijntjes, Iris? Nee, in zijn geheel niet. Ik gebruik deze filter echt alleen omdat ik ’m mooi vind. Mij mooi vind. Knap zelfs. Alles lekker mat en strak, en nog een perfecte winged eyeliner ook. No shame. En ook niet ironisch bedoeld. ’Lekker boeiend’, zou je denken. Maar niets is minder waar.

Waarom toch, werken knappe foto’s op sociale media als een rode lap op een stier? Een stier die opvallend vaak man is. „Dus voor een lamp gaan staan, die je zowat blind maakt, maakt je mooier…je kan beter voor een boek gaan staan, dan word je slimmer!”, reageerde @waarbemoeijejeinhemelsnaammee (m) onbeschoft op een vrouw die een selfie twitterde. Ze snoerde hem meteen de mond door haar universitaire graad, wetenschappelijk onderzoek en werk te noemen. Maar sneu is het wel, die hardnekkige, achterhaalde gedachte dat vrouwen óf mooi óf slim kunnen zijn, maar, god verhoede, niet gewoon allebei. Ook veel gehoord: „Dit heb je toch niet nodig?” Of „Die is vast onzeker!” Het blijft me verbazen: de manier waarop we anno 2018 naar schoonheid, (semi)naaktheid en vrouwen kijken.

„Waarom op zo’n manier om aandacht en likes vragen?!” Maar waarom niet? Likes krijgen is soms gewoon leuk. Helemaal van degene die je zelf likeT. En laat dat nou precies de nieuwste datingtrend zijn. Na benching en ghosting is er nu Gatsbying. En nee, dat is niet iemand anders’ vrouw versieren en vervolgens doodgeschoten worden in een zwembad. Waar Jay Gatsby chique feestjes gaf om de aandacht te trekken van Daisy, is dit het moderne equivalent: selfies en foto’s posten op sociale media, zodat degene die je stiekem leuk vindt ze ziet. Alléén diegene, Henk. Een soort gerichte, slimmere thirst trap dus.

Nu hou ik van boeken, zoals ik hou van mannen die van boeken houden, dus dat verklaart meteen mijn Insta Stories van de afgelopen tijd. Maar ook zonder specifiek beoogd publiek, zonder context of zonder begeleidende Paulo Coelho-quote, ben ik pro-selfies. Of eigenlijk: pro-blij zijn met jezelf en met je lichaam. Al is het maar voor even, in het goede licht, vanuit precies de juiste hoek, na twintig pogingen en, jawel, met „zo’n domme Snapchat filter.”