Geboren om slachtoffer of dader te worden
Ons criminaliteitscijfer daalt al jaren. Sterker nog, het is niet meer zo laag geweest sinds 1980. Daarbij is niet alleen naar de daadwerkelijke aangiftes gekeken, maar ook naar het gevoel van veiligheid. Er wordt minder gemoord, gestolen en vernield en wij lopen vrolijker, zelfverzekerder en tevredener over straat.
Jarenlang had ik een foto op mijn bureaublad van een meisje dat te midden van een protest even zat uit te rusten op een stoepje. Een handgeschreven bord leunde tegen haar knieën. ‘Everything is going pretty ok’, stond erop. Ik keek er graag naar als ik me te veel opwond over het nieuws van de dag.
Toch lijken veel mensen niet te geloven dat het daadwerkelijk beter en veiliger wordt in Nederland. Dat is niet vreemd. Het bericht werd afgelopen week geflankeerd met het nieuws van de Syrische verwarde man die drie mensen neerstak. We worden wekelijks bericht welk afgehakte lichaamsdeel de Mocro Maffia nu weer voor een shishalounge heeft neergelegd en we wachten allemaal met bang hart op de volgende minderjarige jongen die via de Grindr-app opgewacht wordt door een psychopaat met geslepen bijl. Tel daar nog een dode baby op het balkon bij op, de fraudeurs van het PGB en de permanente politiebeveiliging van Geert Wilders en wat je hebt is een inktzwart mensbeeld. We deugen niet, is de enige conclusie die je kunt trekken als je dagelijks het nieuws volgt. Alsof we geboren zijn om oftewel slachtoffer of dader te worden in een crimineel feit.
Historicus Rutger Bregman raadde onlangs aan om niet langer dagelijks het nieuws te volgen. Hij vond het schadelijk, omdat het nieuws een opsomming van ongelukken en uitzonderlijke omstandigheden is. Nooit staat er in de krant dat twee miljoen forenzen vandaag weer veilig thuiskwamen. Dat er die dag 130 asieldieren werden geadopteerd. Dat duizenden Tinder-dates een happy end kenden. Wel horen we het exacte aantal doden in een kettingbotsing, de hoeveelheid dieren die worden gedumpt in de zomervakantie en hoeveel afspraakjes fout afliepen. De geschiedenis bestaat, volgens Bregman, eigenlijk uit heel veel mensen die best oké waren en fijn met elkaar samenleefden.
Het is goed om op de dagen dat je bang bent om je heen te kijken en te beseffen wat er allemaal in je leven goed gaat. Hoe we, ondanks de verwarde mannen, enge vrouwen en profiteurs, toch eigenlijk een heel mooi land hebben. Dat is geen wegkijkerij, dat is de waarheid.