Waarom het leven met zon gewoon zoveel leuker is
Vorig weekend gaven alle weerstations en daarmee ook alle nieuwsbladen het al aan: het wordt komend weekend lente. En dat betekende in dit geval niet alleen dat de temperaturen omhoog zullen schieten, maar ook dat de zon zich weer eens zal laten zien. Nou, wat er die week ook zou gebeuren, mijn humeur kon niet meer stuk. (En dat terwijl ik er net achter was gekomen dat mijn nichtje van vier meer paaseieren had gevonden dan ik. Zónder dat ik haar bewust had laten winnen. Dus dat wil wat zeggen).
Ik vind: alles in de zon is leuker. Je kunt op een stoepje gaan zitten, en je hebt al een leuke dag. Probeer dat maar eens op een bewolkte dag. Rare man of vrouw die dan ’s avonds thuiskomt en zegt: ‘Nou, ik heb toch zo’n heerlijke dag gehad.’
Nu moet ik zeggen dat die hang naar zon soms wel een beetje gênante vormen begint aan te nemen. Zo ben ik lichtelijk verslaafd aan weer-apps en weet ik nog eerder dan Piet Paulusma, wat voor weer er over twee weken is voorspeld. Vraag aan mij wat je dit weekend moet gaan doen, en ik vertel je dat je voor de zon in ieder geval naar het oosten moet.
Als ik op vakantie ga, komt mijn verslaving tot een hoogtepunt – of dieptepunt, het is maar hoe je het bekijkt. Koortsachtig open ik drie weken van te voren iedere ochtend alle soorten weerapps op mijn telefoon (ja, ik heb er meerdere, het blijft toch een soort De Slimste Mens: iedereen lijkt slim, maar uiteindelijk vallen er altijd wel een paar door de mand) om te kijken of er wel zon is voorspeld. Is dat niet het geval, dan doe ik diezelfde avond nog een rondje, en als er dan nóg geen zonnetje op mijn beeld verschijnt, dan breekt de paniek toch wel een béétje uit.
Dat is met name zo als ik een wintersport in het verschiet heb. Toen ik nog niet skiede, hoorde ik mensen altijd praten over ‘mooi-weer-skiërs’. Ik vond dat altijd maar laf, en was ervan overtuigd dat ik een skiër door weer en wind zou zijn. Nou, ik ski tegenwoordig, en als er iémand een mooi-weer-skiër is dan is het Suzette Hermsen wel. Aangenaam.
Bij de eerste sneeuwvlok kijk ik meteen angstvallig naar de hemel of er toevallig alweer een stukje blauw te zien is, en als het bewolkt is, loer ik om het uur op m’n weerapp of dat aan het eind van de dag nog gaat veranderen. Is dat niet het geval, dan keldert mijn humeur en moet je héél snel een schnitzel of een bord kaiserschmarrn voor m’n neus schuiven, om ervoor te zorgen dat het nog een beetje gezellig blijft die dag.
Het is een beetje een mankement, ik weet het, maar voordat heel internettend Nederland weer gaat zeggen dat ik gek ben en me moet op moet laten nemen: ik ben gelukkig niet de enige zonverslaafde. Want als er een land is waar ineens iedereen uit z’n holletje kruipt om op het terras te gaan zitten bij de eerste de beste zonnestraal, dan is het Nederland wel. Heerlijk hysterisch, en man wat hou ik ervan. En dan nu, het terras op.
Suzette Hermsen (30) is chef reizen bij LINDAnieuws en schreef met twee collega’s het boek ‘Zeik Niet Zo’. Haar motto: ‘Lach zo hard mogelijk om andermans grappen, dan lijkt het nog best alsof je humor hebt.’