Lieve Klaas,
Lieve lieve Klaas. Serieus, lieve Klaas. Ik zit hier met buikpijn achter mijn laptop, met kromme tenen en vingers die dit stukje niet willen schrijven. Buikpijn omdat ik op de RTL website lees dat je gezegd zou hebben: "De bewindspersonen van nu lazen de ambtelijke memo’s over de eventuele afschaffen van de dividendbelasting toen ze als Tweede Kamerlid bij de onderhandelingen over het kabinet Rutte III betrokken waren. En ‘dat valt onder andere regels’."
Klaas lieve lieve Klaas: iedereen beweert dat je naaiend slim bent – helaas ben ik nooit onder de indruk van mensen over wie dat gezegd wordt. Gehaaid, gewiekst, handig, behendig: dat zijn toch echt betere termen om je aan te duiden. En nee dat is in de echte mensenwereld niet iets om trots op te zijn. Snap je nou werkelijk niet dat je verschuilen achter regels, achter woorden, achter leugens, de grootste minachting voor ons burgers van dit land betekent? Snap je nou werkelijk niet dat we jullie kotsbeu zijn, juist vanwege dit soort draaikonterij? Verdraaierij?
Over kotsbeu hebben gesproken: op de website van GeenStijl staat een briljant filmpje waarin Jesse Klaver toont dat ook hij kan waar jij goed in bent: zuigen, zuigen, zuigen en nog eens zuigen. Zuigen en zuigen. Tot zes keer toe zuigen. Hij deed het al op 15 november toen hij onze MP tot vervelens en zes keer toe vroeg of er nou echt geen memo was over het afschaffen van de dividendbelasting. Nee, nein, njet, no en nog twee keer NEE! was het antwoord. Je partijgenoot Wiebes ‘nee’de’ er nog ‘ns een miljoenmiljardkeer tegenaan – ook daar zijn bewegende beelden van.
Segers en Pechtold nee’den er luchtigjes achteraan.
Er zijn geen memo’s waarin de afschaffing van de dividendbelasting wordt besproken.
Echt niet, heus niet, eerlijk waar niet en opeens de open deur: er is geen herinnering aan dat soort memo’s.
En nu zijn die memo’s er toch wél.
En denken jij en de jouwen daar mee weg te komen.
En heeft iemand dit briljante zinnetje bedacht: “Voor Tweede Kamerleden gelden andere regels dan voor bewindspersonen”. De zin is echter niet af, er hoort nog achter te staan: ‘als het om liegen gaat’.
Lieve Klaas.
Dat jullie ons naaien met belastingen, weten wij allang.
Wij weten dat we altijd moeten geven, dat we nooit iets krijgen.
We zijn de mannelijke helft van een stel dat in een vechtscheiding ligt, jullie zijn de winnende roofkip: wij zullen betalen, altijd betalen – al was het maar omdat we de kinderen nog willen zien.
Denk daaraan, als je zelf over een jaar of 15 in een scheiding ligt – dat dat gaat gebeuren kan ik je op een presenteerblaadje geven. En denk dan opnieuw nog ‘ns aan ons: betalen is ons lot. Maar dat gelieg, dat eeuwige eeuwige gelieg. Dat eeuwige gelieg: op een dag gaat de stekker er gewoon uit. Vraag maar aan Halbe.