Iris van Lunenburg Opinie 13 apr 2018, 05:00

Leestijd: 3 minuten

Instagram is ook van Facebook, hoor

„Jeetje, heeft hij nu met háár?!”, zegt een vriendin. Lachend: „Dan heb jij het toch beter voor elkaar!” Niets zo fijn als op een doordeweekse avond met een wijntje door de Facebookfoto’s van een oude date bladeren. Alles in het nette, hoor. Maar toch kan dat binnenkort zomaar voorbij zijn.

Net als Halbe Zijlstra lees ook ik wel eens The New York Times. Nou ja, ik volg de Amerikaanse krant op Twitter , Facebook en Insta, maar het gaat om het idee. En daar kwam ik het artikel ‘Widely-Watched Dutch Comedian says ‘Bye Bye Facebook” tegen over onze eigen Arjen Lubach, zijn programma Sunday with Lubach en de oproep om Facebook te verlaten vanwege de werkelijk belabberde manier waarop het techbedrijf omgaat met de privacy van haar gebruikers. Nu ben ik echt geen totale n00b – ik surf keurig over het wereldwijde web met Ghostery, HTTPS Everywhere en Privacy Badger aan mijn zijde – maar de laatste onthullingen over datalekken, privacyschendingen en dubieuze samenwerkingen maken mij echt ongerust. De oproep om Facebook te verlaten komt dan ook precies op het goede moment.

Van tevoren wilde ik het ‘Bye Bye Facebook’-Facebook-evenement attenden, maar bij het volgen van de link kom ik uit op ‘Deze inhoud is momenteel niet beschikbaar’. Well played, Facebook. Kan ik meteen wennen aan een leven zonder Facebook-events, en nog beter: zonder die eeuwige meldingen. De afgelopen week heb ik precies vier acties ondernomen op het sociale netwerk. Mijn oud-collega Hans en huidige collega Teus gefeliciteerd met hun verjaardag, vriendinnetje Stephanie met haar verloving en me aangemeld voor het concert van Youssou N’Dour in Paradiso. Oh, en mijn voormalige liefde opgezocht, dus. Maar door de tsunami van notificaties zou je denken dat ik er 24/7 bezig ben geweest. Vermoeiend. Facebook is, met zijn machtige algoritme, verspreiding van nepnieuws en overvloed aan informatie, steeds meer een last. En terwijl ik nog een laatste keer scroll langs Facebookvrienden die ik eigenlijk niet goed ken, evenementen waar ik toch niet heen ga en kinderfoto’s die ik nooit ga liken, vraag ik me af: waarom ben ik hier niet eerder mee gestopt? En belangrijker nog: wat doen we dan met Insta? Want waar Facebook inmiddels een gevoel van geweest, gezeur en algehele lethargie oproept, heeft Instagram het tegenovergestelde effect. Daar is alles nog steeds #goals, elke vrouw een #powervrouw, en loved iedereen zijn life. In een wereld van Trumps, macht en totale gekte, zijn filters, selfies en superzooms dus een welkom tegengif. „I will delete Facebook”, schreef een tech blogger dan ook, „but you can pry Instagram from my cold, dead hands.” Amen.

Dit is vast het moment waarop je Twitter opent, er eens goed voor gaat zitten en mij een ‘Weet je dat Instagram ook van Facebook is?!!!1!’- tweet wil gaan sturen. Ja, dat weet ik, lieve Anoniem68. Echt waar. Maar een betere online wereld begint bij jezelf. En daarbij: hoe moet ik anders op de hoogte blijven van het wel en wee van mijn oude dates