Waarom ik wél een millennial ben, maar niet wil zijn
Mijn vriend verzucht wel eens dat ik een eeuw te laat geboren ben. Ik ben er namelijk eentje van de stempel ‘vroeger was alles beter’. Auto’s (ben ik de enige die letterlijk iedere auto lelijk vindt behalve Kevers, Eendjes en Fiat 500’s?), huizen, beroemdheden, jurken en generaties.
Oké, ik denk niet dat per se álle voorgaande generaties beter waren dan die van mij (toen ik ‘De Avonden’ alleen al las, wilde ik al dood), maar deze Generatie Y ligt me geloof ik ook niet helemaal.
Zo vroeg ik laatst aan een vriendin hoe vaak per week zij sport. Het antwoord was zes keer. Zés keer, mensen. Per week. Ik vind het al een enorme uitdaging om zes keer per week uit m’n bureaustoel te komen. En als het me al lukt om drie keer per week te sporten, prop ik mezelf meteen diezelfde week nog vol met nacho’s en gedroogde worsten, want ‘hé, drie keer gesport’.
Een beetje millennial werkt zich na iedere sportsessie bovendien gerust nóg een keer in het zweet om op tijd bij haar ‘dinnen’ aan te kunnen schuiven voor een koolhydraatarme maaltijd of een cappuccino met sojamelk. Of nee wacht, ‘toch liever geitenmelk’. En een glaasje rauw water erbij. Ja, google dat maar even.
Tussen alle afspraken, crossfit-klasjes en hypergezonde maaltijden door, moet natuurlijk ook alles ook op Instagram worden gezet. Met het liefst een diepzinnige quote van Nietzsche of de Dalai Lama erbij: ‘Be kind whenever possible. it is always possible’. Thanks Dalai, en hoppa, een foto in mega hippe bikini erbij.
Maar, boven alles, is het ongeëvenaard belangrijk dat we te allen tijde doen wat we leuk vinden. Want stel je toch eens voor dat we alleen maar zouden werken om geld te verdienen. Dus we blijven allemaal enorm ‘dicht bij onszelf’. En lukt dat niet in Nederland, dan verhuizen we naar Bali, Australië of Zuid-Afrika. Om daar na het werk in een koffietentje nog een vijfdaagse-cursus yoga te volgen. Of weet je wat? Waarom ook niet #yogaeverygoddamnday #happyhappy #mindfull #durfjeharttevolgen.
En of onze generatie nou echt zo gelukkig is? Ik vraag het me ernstig af. Ik zeg het je. Vroeger was alles beter. Behalve dan in ‘De Avonden’, want daar hadden ze nog geen sojamelk.
Suzette Hermsen (30) is chef reizen bij LINDAnieuws en schreef met twee collega’s het boek ‘Zeik Niet Zo’. Haar motto: ‘Lach zo hard mogelijk om andermans grappen, dan lijkt het nog best alsof je humor hebt.’