Hoe Netflix mijn leven rigoureus veranderde
Een collega bij LINDA. vertelde me deze week iets waarbij de naam Shimra viel. Shim-wat?, vroeg ik, Sim-ba? ‘Nee’, zei mijn collega, ‘Shimra, van The Voice of Holland. Je weet wel, die Aretha Franklin.’ Ik had werkelijk waar nog nooit van Shimra gehoord, dus ik vroeg of ze me even kon bijpraten. Ze keek me aan alsof ik haar net had verteld dat ik niet wist wie Linda de Mol was en zei: ‘Heb jij soms onder een steen geleefd? Of is je televisie kapot en lees je ’s avonds alleen maar boeken?’
Ik zou dolgraag hebben geantwoord dat ik ’s avonds inderdaad alleen maar boeken van Reve, Nietzsche en Rousseau verslind, maar er was helaas maar één waarheid: Netflix.
Sinds ik Netflix heb, is mijn leven drastisch veranderd. Ik kijk geen televisie meer, ik lees geen boeken meer, en ik spreek mijn vriend niet meer. Oké, dat van die boeken is niet helemaal waar (ik las laatst ‘Het Smelt’ – begin er niet aan – en ‘Juliana’ – begin er niet aan – en vond dat ik literair zo lekker bezig was dat ik mezelf op de biografie van Gordon trakteerde), maar de situatie is ernstig.
Neem bijvoorbeeld mijn relatie, die gaat sinds Netflix zo: werken, samen eten, het achtuurjournaal kijken, nog even tien minuten op de bank liggen en doen alsof niet alles in ons lijf ‘NEEETFLIIIIIIIIIIIX’ krijst, om vervolgens heel nonchalant te zeggen: één afleveringetje Netflix dan maar? Eén afleveringetje worden er natuurlijk altijd twee en voordat je het weet lig je weer te laat in bed. Daar gebeuren vervolgens heel weinig (tot geen) spannende dingen, want moe, en overprikkeld door wie de Peaky FOKKING Blinders nu weer allemaal hebben neergescheermest.
En Netflix heeft niet alleen mijn relatie in z’n greep. Ook mijn taalgebruik heeft eronder te lijden. Kijk ik Breaking Bad, dan is alles ‘cool yo’, en kijk ik Narcos dan antwoord ik ‘si senōr’ als een medewerker in de MediaMarkt vraagt of ik alles kan vinden. En dan heb ik het nog niet eens gehad over al het eten dat gepaard gaat met Netflixen. Ik zeg het je, Netflix rijmt niet voor niets op drumsticks. En op pannekoekenmix.
Maar goed. Ik vertrouw erop dat er een moment komt dat mijn verslaving overgaat en dat ik er net als rokers ‘ineens helemaal klaar mee ben.’ En als dat niet het geval is, dan reken ik op een interventie van vrienden en familie. Want niet goedschiks, dan maar… Netflix. Zo, en dan nu, een fokking afleveringetje.
Suzette Hermsen (30) is chef reizen bij LINDAnieuws en schreef met twee collega’s het boek ‘Zeik Niet Zo’. Haar motto: ‘Lach zo hard mogelijk om andermans grappen, dan lijkt het nog best alsof je humor hebt.’