Minderen? Ik ga juist meer doen!
“Als je te veel koolhydraten eet, raak je uit je vetverbranding en dan blijven al die vette dingen meteen aan je heupen plakken, Iris.” Ik heb afgesproken met een goede vriendin, die in twee weken tijd meer dan vijf kilo is afgevallen en er nu beter uitziet dan ooit. Hoe ze dat heeft gedaan? “Heel vet eten!” Huh? “Ik volg het keto-dieet.” Blijkbaar superhip. En het klinkt fantastisch. Ontbijten met ei en kaas? Heerlijk! Lunchen met avocado en spek? Kom maar door! Dineren met in echte boter gebakken rood vlees? Ik heb mijn goede voornemen gevonden, hoor. Bij de ober bestel ik garnalenkroketjes en champagne.
“Je moet alles op de gram nauwkeurig afwegen en dus heel streng zijn”, zegt mijn vriendin onheilspellend. De rest van de middag raakt ze de hapjes niet aan. Van de champagne neemt ze een (1!) zuinig slokje. Zonde. Ik eet haar kroketje op en besluit dat dit ‘m niet gaat worden. En zo is, nog voor de jaarwisseling, mijn goede voornemen alweer gesneuveld.
En dat is het gekke met goede voornemens. Negen van de tien keer gaat het over dingen weglaten, minderen of helemaal niet meer doen. En als het na een maand, week, of vooruit, een dag niet meer lukt, dan voel je je slecht over jezelf. Wéér gefaald! Waarom beginnen we het jaar met zo’n negatieve uitdaging? En waarom zijn we zo streng voor onszelf? Is het niet fijner om te kijken naar wat je wél gelukkig maakt?
Dit jaar heb ik besloten om het he-le-maal anders te doen. In plaats van minderen, ga ik juist méér doen. Meer van wat ik leuk vind. Sinds het nieuwe schooljaar ben ik leescoach van de Stichting Lezen-campagne De Weddenschap. En aankomende zomer zit ik in de jury van de International Board on Books for Young People. Mijn goede voornemen voor 2018 is dan ook om meer te lezen. Elke week een nieuw boek, om precies te zijn.
“Nu ik dit jaar wat extra tijd te besteden heb, deel ik graag de boeken en de muziek waarvan ik het meest heb genoten.” Oud-president Barack Obama, wiens boek dit jaar uitkomt, postte deze week zijn boekenlijstje van 2017. Een aanrader. Net als de ‘beste boeken van 2017’ van de Volkskrant. Al valt het wel een beetje op dat er zo weinig vrouwelijke schrijvers in staan. Dat in tegenstelling tot mijn eigen Boeken Top 5 in het kerstnummer van de LINDA. Hoe dan ook: er valt genoeg te kiezen en te kopen in boekenland dit jaar. En dat is fijn. Niet alleen voor de lokale bibliotheek of boekhandel. Ook voor jezelf en je hersenen.
Kleine kans dat het me lukt om dit jaar 52 boeken te lezen, maar dat maakt -in tegenstelling tot andere goede voornemens- niet zoveel uit. Boeken zetten je aan het denken, maken je wereld groter en, bovenal, helpen ze je om af en toe te ontsnappen uit de realiteit.
En dat laatste gaan we -gezien de politiek in binnen- en buitenland- nog hard nodig hebben in 2018.