Iris van Lunenburg Opinie 22 dec 2017, 05:00

Leestijd: 2 minuten

‘Zo goedkoop! Hoe kan dat in hemelsnaam?!’

Afgelopen weekend was ik in Parijs om mijn verjaardag te vieren met mijn beste vriendin Claire. Ze heeft een Uber-account, dus zoefden we drie dagen lang zorgeloos van Clown Bar naar Le Montana, van Hotel Amour naar La Belle Epoque en van Le Marais naar Saint-Germain. En dat alles voor maximaal 9 euro per ritje. Wie zegt dat Parijs duur is, heeft duidelijk nog nooit een Uber genomen. Heerlijk!

Andere kant van Schiphol

En onze vlucht was ook al zo goedkoop. Voor slechts 88 euro beloofde Transavia ons binnen vijftig minuten van Schiphol naar Orly te brengen – en weer terug. De realiteit bleek anders. Toen ik via het ronde raampje een vliegtuigtrap steeds dichterbij zag komen, wist ik meteen hoe laat het was. ,,Dames en heren, we gaan weer terug naar de gate”, roept de piloot om. We moeten overstappen naar een ander vliegtuig bij een andere gate aan de andere kant van Schiphol. Van de weeromstuit breekt een oude man een halve liter blik bier aan tijdens het wachten, verderop verdelen vier jongens een fles whiskey. We barsten in lachen uit. ,,Tsja. Geen mens is gemaakt om met zoveel vreemden in zo’n kleine ruimte te zitten.” Amen! Daar zullen de lakse steward en mannen van middelbare leeftijd, die bekvechten over handbagage, het mee eens zijn. Natuurlijk is onze terugvlucht ook vertraagd en eenmaal thuis beloven Claire en ik elkaar plechtig: ,,Dit. Nooit. Meer.”

Dubbeltje op de eerste rang

Echt vrolijk werd ik dan ook niet, toen ik het krantenartikel Voor een prikkie naar New York met Norwegian Airlines las. De Noorse budgetmaatschappij vliegt vanaf mei volgend jaar vier keer per week van Amsterdam naar New York. Een enkele reis kost ten minste 199 euro. De extatische comments zijn op Facebook niet van de lucht. Logisch. Als ik vlieg, voel ik ook niet altijd mijn eigen aandeel in de belasting op het milieu, de omgeving en de mensen die ervoor zorgen dat ik zo goedkoop en snel mogelijk van A naar B kom. En begrijp me niet verkeerd: Ik vind het héérlijk om voor een dubbeltje op de eerste rang te zitten. Maar tegen welke prijs?

Gelijkwaardig alternatief

De negatieve reacties zijn dan ook interessanter. ,,Weer een buitenkansje om de wereld te verkloten”, tweet iemand. ,,Bodemprijzen over de rug van de medewerkers. Stop de race to the bottom”. En: ,,Geen BTW, geen accijns. Wel meer CO2, lawaai, sociale uitbuiting en onzinnige weekendtrips.” Eens. Minus dat laatste puntje dan. En dat zette me aan het denken: Wie geen vlees eet, kan vegetarisch genieten; wie wil stoppen met roken, kan lekker gaan vapen; maar als je uit milieubewustzijn niet wil vliegen, wat is dan een gelijkwaardig alternatief?

Het is net als met de 9-euro-ritjes van Uber, waar de chauffeur hopelijk nog iets van een minimumloon aan overhoudt: vliegen tegen dit soort prijzen klinkt heerlijk, maar echt verantwoord is het natuurlijk niet.