“Bitter in de mond, maakt het hart gezond.”
Taal is zeg maar echt mijn ding, maar dit gezegde heb ik nooit eerder gehoord. Het kwam voorbij na de kersttoespraak van koning Willem-Alexander. Zoals elk jaar probeert hij zijn landgenoten met een positief gevoel het jaar uit te leiden. En zoals elk jaar blijkt dat verspilde moeite.
Vóór maandag 25 december 13:00 uur was twitter al het afvoerputje van het internet. Na maandag 25 december 13:08 uur raakte het nog verder verstopt. Natuurlijk, het is een beetje gek dat juist een koning zijn onderdanen oproept om uit de eigen, veilige bubbel te stappen. En ik zet zo mijn vraagtekens bij het ziekenhuis als laatste bastion van sociaal samenzijn. Maar één ding heeft hij goed gezien: “Twitter maakt het debat soms bitter.” Ook Barack Obama waarschuwde deze week, in een heerlijk BBC-interview met de Britse prins Harry, voor de gevaren van sociale media. ‘Mensen kunnen daar een volledig andere realiteit hebben (…) en terechtkomen in een informatie-cocon die alleen maar hun vooroordelen bevestigt.’ Volgens woest twitterende mensen was het gebrek aan kerstversiering dan ook een teken van vergevorderde islamisering, de schilderijtjes aan de muur waren lelijk, en waarom stond er in hemelsnaam een auto in beeld?! Hmm. Bij Beatrix stond er ook geen kerstboom binnen; kunstadvies van de bezorgde/boze/gewone twitteraar aannemen lijkt me sowieso geen goed idee; en het zou me niets verbazen als die auto op de oprit stond te wachten met draaiende motor én Máxima achter het stuur. Zodat de koning meteen na zijn speech -pak nog aan, grime nog op- in de auto kan springen en lekker op skivakantie kan gaan – weg van al die negativiteit.
Serious Request heeft dit jaar ruim vijf miljoen euro opgehaald voor het Rode Kruis. “Noem mij een benefiet-actie die in een week vijf miljoen binnenharkt! (…) Een enorme lading geld en allemaal jonge mensen die zich inzetten voor iemand anders en luisteraars die doneren”, tweette presentator Luuk Ikink als reactie op de uiterst negatieve tweets. Het bedrag zou te laag zijn, de actie was dus mislukt en waarom is dat geld voor mensen in ‘Afrika’ en niet voor de mensen hier?! Deze doemdenkers wens ik graag een enkeltje, vooruit, een retourtje, naar een land in nood. Nee, niet om ‘dan maar zelf op te rotten’, zoals online meteen gebezigd wordt wanneer een discussie niet op een normale manier afgesloten kan worden. Maar juist om te zien waaróm het geld daar zo hard nodig is. Vorig jaar ben ik als verslaggever naar Ivoorkust geweest om te kijken wat we kunnen doen tegen longontsteking bij kinderen. Het klinkt cliché, maar het is echt waar: die reis heeft me voorgoed veranderd. Het is echt puur geluk waar je wiegje staat. En wat is er dan een betere kerstgedachte dan de mensen, en vooral kinderen, die dat geluk niet hebben gehad, te kunnen helpen?
Volgens het recente SCP-onderzoek ‘De Sociaal Staat van Nederland 2017’ zijn we gelukkiger dan ooit, positiever over immigratie en gaan we vaker op vakantie. Ondanks dat we een jaar lang zijn doodgegooid met de zogenaamde grieven van de zogenaamde bezorgde/boze/gewone Nederlander, gaat het hier dus hartstikke prima. “Nederland is tevreden. Alleen op Twitter niet”, vatte een krant het mooi samen. Laten we die gedachte meenemen in het nieuwe jaar!