Elfie Tromp Opinie 16 nov 2017, 07:47

Leestijd: 2 minuten

Stampvoetende kleuter

Het is bijna december en Nederland krijgt collectief buikpijn. Niet van overmatig pepernoten snaaien, maar van de vraag hoe we dit jaar de Sinterklaas-intocht nu toch weer eens vredig zouden kunnen vieren, zonder zwarte baretten die ‘vreedzaam’ maar zeer intimiderend protesteren of ellenlange, digitale scheldkanonnades tussen voor- en tegenstanders. Elke stad gaat er anders mee om. Zo kiest mijn thuisstad Rotterdam voor een gefaseerde aanpak. Ieder jaar iets minder traditionele pieten, en langzaamaan meer roetpieten, zodat de overgang niet zo hard en verwarrend is. Vind ik best sympathiek.

Amsterdam kiest ervoor om de nieuwe Pieten te modelleren naar Spaanse edellieden uit de 16e eeuw. De mooie pofbroeken en baretten van fluweel blijven, alleen wordt er wat minder kwistig geschminkt (vegen i.p.v. een egale plak zwart met rode lippen. Geen oorbellen of kroespruik). De traditie – een kinderfeest – blijft gewaarborgd. Zo kan ieder kind, wit én zwart, even enthousiast snoepjes van de hulpjes van Sinterklaas krijgen en is iedere neiging tot een mogelijk kwetsend karikatuur verdwenen. Iedereen blij, lijkt me. Maar helaas. Ook tegen de nieuwe plannen spreekt Landelijk Platform Slavernijverleden zich uit en ik krijg nu toch wel heel veel zin om mijn hoofd herhaaldelijk op mijn toetsenbord te rammen uit frustratie.

De Spaanse edellieden zouden volgens LPS juíst de aanjagers zijn geweest van slavernij en zijn ‘over de hele linie verantwoordelijk geweest voor mensenrechtenschendingen’. De nuance is inmiddels duidelijk ver te zoeken, ook bij deze partij. Spaanse edellieden zijn dus, volgens LPS, allemaal even slecht, er zat werkelijk waar niemand tussen die wel prima te doen was of misschien wel oké. Dat lijkt me sterk. Om in de LPS-denktrant te blijven, is Sinterklaas ook een besmet figuur; hij is immers katholiek. Zullen we het even hebben over de eeuwenlange misstanden in de katholieke kerk over de hele linie? Het kindermisbruik? Daar hoor ik LPS niet over. Waarschijnlijk omdat ze zelf elke zondag nog blij de handjes vouwen en hopen dat God hun gebeden zal verhoren en hen gelijk zal geven.

Ik kijk eens rond op de website van LPS die met zoveel spel- en spatiefouten is geschreven dat zelfs een geduldige basisschooljuf er een rolberoerte van zou krijgen. Zo wordt organisatie koppig als ‘organistatie’ geschreven en ik vraag me af welke groepering zichzelf zo kinderlijk amateuristisch zou presenteren. Eentje met het temperament van een stampvoetende kleuter, zo blijkt. Die zo over de toeren is, dat die niet getroost kán worden. Zelfs niet als die eindelijk krijgt waar hij al die tijd om heeft gejengeld.