Luuk Koelman Opinie 25 okt 2017, 12:10

Leestijd: 2 minuten

Gezondheid is een keuze

Ruim veertig procent van alle artsen wil de mogelijkheid hebben om patiënten met een ongezonde levensstijl hun behandeling te weigeren. Dit blijkt uit een enquête van het tv-programma Brandpunt onder 1500 medisch specialisten. Het zou gaan om behandelingen die een rechtstreeks verband hebben met die slechte gewoonten. Wat ook uit de enquête blijkt: een derde denkt dat de zorgkosten dalen als ze behandelingen mogen weigeren totdat de patiënt zijn leefstijl heeft gebeterd.

Dat geloof ik graag!

Patiënt 1: gescheurde kruisbanden. Dat houdt rechtstreeks verband met dat blessuregevoelige amateurvoetbal. Elk weekend willens en wetens het risico nemen dat je knieën aan gort worden getrapt: hartstikke ongezond! Behandeling geweigerd. Zeg eerst maar eens het lidmaatschap van de voetbalvereniging op. Een schriftelijke verklaring dat je voortaan op zaterdag in clubverband sjoelt, volstaat ook.

Patiënt 2: astma. Maar ja, wie woont er dan ook in de stad, vlakbij een doorgaande weg! Dan heb je het er toch echt wel een beetje zelf naar gemaakt, of niet soms? Al dat fijnstof is funest als je gevoelige luchtwegen hebt. Verhuis eerst eens naar het platteland want anders heeft behandeling geen enkele zin, is het dweilen met de kraan open.

Patiënt 3: geslachtsziekte. Als dat geen symptoom van een ongezonde levensstijl is! Zadel de maatschappij maar op met de gevolgen van je roekeloze gedrag!

Patiënt 4: hernia. Nogal wiedes, meneer heeft een kantoorbaan. Niets is zo funest voor de rug als een zittend beroep. Al eens gedacht aan ander werk? Want anders heeft behandelen weinig zin.

Patiënt 5: hernia. Nogal wiedes, meneer werkt in de bouw. Niets is zo funest voor de rug als een fysiek zwaar beroep. Al eens gedacht aan ander werk? Want anders heeft behandelen weinig zin.

Typisch, hoe medisch specialisten – die worden geacht elke patiënt zonder aanziens des persoons te behandelen – steeds vaker de spreekbuis van zorgverzekeraars lijken te zijn. Daar zit je dan als patiënt. Krijg je van iemand die zélf diensten van 16 uur draait en een verhoogde kans op alcohol- en medicijnverslaving heeft, te horen dat je eerst je leefwijze moet beteren. De eigen verantwoordelijkheid, daar gaat het om! Sluit dat even naadloos aan bij het dikke-ikke-verhaal van onze premier.

En tot die tijd? Waar kun je als geweigerde patiënt naartoe? Precies, naar de enige plek die over is: de privékliniek. Alwaar diezelfde specialist – opeens een stuk minder principieel – je wél met open armen ontvangt. In ruil voor een passende financiële vergoeding, maar dat spreekt voor zich. Gezondheid is immers een keuze.