Iris Hermans Opinie 18 okt 2017, 08:14

Leestijd: 4 minuten

‘Appels en peren vergelijken met #metoo’

Er loopt een vrouw door de kantine en ze zegt tegen de kok: spuit jij even een kwakkie in m’n sneetje? Het klinkt misschien als een schuine grap, maar het gebeurt hier dagelijks op m’n werk. Is dat erg? Nee hoor. De koks lachen er smakelijk om, net als ik achter haar en een flinke scheut saus wordt in haar broodje gespoten. ,,Ik wil ook een kwakje van jou”, knipoog ik gedecideerd naar de kok, die het gelukkig niet opvat als intimidatie, maar juist met een glimlach een extra portie in mijn kadetje knalt.

Nu het spreekwoordelijke startschot heeft geklonken, delen women all over the world hun seksuele intimidatie ervaringen en is tegenbeweging #menot ook al behoorlijk op gang, met hun ‘Stop Global Whining’ en zijn de eerste bitchfights een feit tussen vrouwen die (gelukkig) veelal van elkaar gescheiden zijn door oceanen en bergpartijen.

Zelf heb ik ook wel een verhaal. Het was een van de warmste zomers en een van mijn eerste opdrachten ooit, ergens in een middelgrote stad in Zuid-Nederland en logeerde in de lokale herberg. Ik kreeg de bruidssuite van de eigenaar, een kalende man van zo’n 30 jaar ouder, en hij nodigde me uit voor het diner. Een aanbod dat ik gretig aannam: hij zou me tenslotte nog weleens kunnen helpen met mijn verhaal. Tijdens het eten vertelde hij dat hij al heel lang alleen was en ik luisterde eigenlijk maar met een half oor naar zijn verhaal.

Mijn andere zintuigen waren compleet gefocust op het sappige gevogelte dat ik voorgeschoteld kreeg en de perfect gebakken frietjes en huisgemaakte mayo. Terwijl ik de friet met smaak in mijn mond stopte, zei ik na zijn eenzame single-verhaal: Ah joh, dat komt wel goed toch? Zo’n aardige man als jij. Ik gaf hem een vriendelijk klopje op zijn schouder.

Lang verhaal kort: de volgende ochtend werd ik wakker in het hemelbed door gebons op de deur. Ik doe mooi niet open! dacht ik. Hoefde ook niet, want ik hoorde de sleutel in het slot omdraaien en plotsklaps stond de herbergier in mijn suite. Voordat ik het goed en wel doorhad, zag ik het zonlicht weerkaatsen op zijn kale bol en probeerde hij mij te zoenen na een ‘ik vond het zo gezellig met je gisteren, jij toch ook?’ #Nee!

Ruim vijf jaar later is het verhaal van de geile herbergier die op me dook in de bruidssuite gewoon een #goedverhaal tijdens een date of familieweekend. Valt dit onder #metoo? Niet voor mij, misschien wel voor iemand anders. Elk persoon (m/v) heeft nu eenmaal een andere huid en reageert verschillend op wat dan ook. De een rouwt bijvoorbeeld in een donker hoekje, de ander door middel van verdrietposts op Facebook. En dat moet iedereen ook zelf weten: zoveel mensen, zoveel manieren.

Al vind ik persoonlijk dat bij massale hypes als in casu, vrouwen ook wel de neiging hebben alles een beetje te overdrijven. Zo heb ik een bekende die zichzelf al geïntimideerd voelt wanneer stratenmakers naar haar fluiten, terwijl ik juist bijna boos word wanneer ze dat niet doen! Zo veel vrouwen, zo veel maniertjes.

Gevallen van seksuele intimidatie is mijns inziens vaak wel appels en peren vergelijken. Of een aanranding in het kopieerhok met een dubbelzinnige opmerking bijvoorbeeld. Allebei intimidatie(-gerelateerd), maar het een beschadigt je echt heel erg, het andere vind ik er gewoon ook wel een beetje bij horen tijdens je dagelijkse omgang met mensen (m/v). Ik maak aan de lopende band dubbelzinnige grappen, maar ik ben een jonge vrouw, dus dan is het niet erg.

,,Komt dat uit jouw mond?” zie ik mannen vaak denken, waarbij nooit iemand gechoqueerd omdraait en ze me meestal zelfs high-fiven. Ik noem het voor het gemak even speelse en wederzijdse intimidatie, een wisselwerking tussen collega’s, barman en klant, kok en eter. Je wordt er hard van, en je baas waarschijnlijk ook. Kijk, dat bedoel ik dus met dubbelzinnige grappen, moet kunnen toch?

De echt erge ervaringen daargelaten, iedereen moet natuurlijk met z’n tengels van je af blijven als je daar niet van bent gediend, ben ik wel van mening dat sommige vrouwen een workshop ‘niet zo zeiken en maak gewoon ook eens een op het randje grapje’ zouden mogen volgen. Ik geef hem graag op een nog nader te bepalen datum en locatie, ik weet misschien nog wel een knus herbergje ergens in het zuiden van het land.