Elfie Tromp Opinie 24 aug 2017, 09:58

Leestijd: 2 minuten

oBike is een zegening voor de Gezondheidsraad

Ineens waren ze overal: de grijs-gele fietsen van het Singaporese oBike. In mijn eigen stad Rotterdam en ook de grachtenranden van Amsterdam waren ineens volgeplempt met dit toekomstig hoofdpijndossier van de gemeentes. Met een app ontgrendel je de fietsen en je betaalt per tochtje. Gemiddelde kosten: zo’n 50 cent per rit.

Er was nogal wat ophef over, want oBike betaalt geen belasting, hoewel ze wél gebruik maken van de publieke ruimte. Uitbaters moeten betalen voor hun terras of reclamebord, maar een buitenlands bedrijf mag blijkbaar alle vrije stoepruimte schaamteloos innemen. Dit is wat vooruitgang is; nieuwe bedrijven bieden bestaande diensten goedkoper aan. Uber en AirBnB gingen u voor. We willen helemaal geen chauffeur met een goed WAO, maar een goedkope rit en hou je allergievrije schuimmatras en intercontinentale ontbijt maar. Liever liggen we op een uittrekbank in iemands rommelkamertje en voelen ons dan heel authentiek. Soepel trappende omafietsen die voor 15 euro per week te huur zijn, gaan het onderspit delven voor goedkope importtroep, want dat is, welbeschouwd wat oBike is. Ik kan het weten, want ik heb het geprobeerd.

Voor werk moest ik een week in Amsterdam zijn. Om klamme toeristentrams te vermijden én de Gezondheidsraad tegemoet komen met hun richtlijn van tweeënhalf uur beweging per week voor volwassenen, nam ik een week lang de oBike. Van de tien ritten die ik deed, hadden er twee een tik in het voorwiel, zat op één permanent de remmen vast en piepte er vijf zo oorverdovend hard dat ik vroegtijdig afstapte of gegeneerd doortrapte terwijl iedereen me nastaarde. Blijft over: twee redelijke ritten, maar ook bij die kwam ik als een doorweekt vaatdoekje aan op de bestemming. Even een lekker eindje fietsen of een zwiertochtje zoals in Turks Fruit zit er niet in met deze dingen; ze zijn zo zwaar afgesteld dat ze het best tot hun recht komen als onderdeel van de Bootcamp-clubjes die het Vondelpark vullen. Ik ben aan het genieten in de buitenlucht, kermde ik mezelf de kilometers door. En mijn magische mantra: alleen lopen is goedkoper, herhaalde ik tot ik opgelucht en doodmoe weer afstapte.

Elektrische fietsen met GPS-trackers worden veel minder gestolen worden dan normale fietsen. Er zullen dus maar weinig dieven de grijs-gele monsters durven kraken en oververven, zoals dat gebeurde met het witte fietsenplan van weleer. De oBike kan alleen niet dat andere onvermijdelijke lot van tweewielers in Amsterdam vermijden. Op de app zag ik dat er in elke gracht wel een op de bodem lag.