Het wordt ’m niet
Het journaille, het keurige journaille, jubelt over de formatie. Moppert pro forma dat het ’al’ 100 dagen duurt – inmiddels nog langer – maar gokt erop dat het gaat lukken met de Christenunie. Ze moeten wel, klinkt het. Het wordt september, volgt er dan op. Slikken voor Pechtold, applaus voor Tjeenk Willink en Rutte krijgt zijn meerderheidskabinet.
Ach het journaille, het keurige journaille. Geen greintje kritiek of realiteitszin te bespeuren. In plaats van de heren Rutte, Buma en Pechtold te fileren dat ze de tweede partij van Nederland weren, de heren erop te wijzen dat óók de tweede partij van Nederland zetels gewonnen heeft, liggen ze in de bosjes om plaatjes te schieten of nietszeggende teksten te duiden. Het journaille pent keurig op dat de heren zich aan hun verkiezingsbelofte houden: Wilders zou geweerd worden. Natuurlijk; verkiezingsbelofte.
Heeft het keurige journaille eigenlijk al geteld hoeveel verkiezingsbeloftes alleen al sneuvelen door de samenwerking van D66, VVD en CDA? Laat staan met de aanvulling die CU heet? Niet voor niets zei Gert Jan Segers in mijn Libelle ’Ebru-tikt-een-eitje-interview’: „Ze willen onze zetels, maar ze krijgen onze principes.” Aardige man hoor, Segers. Hij kookte een eitje voor me. Zetels en principes, geloof me: dit wint Segers.
Maar geloof me vooral niet, kijk naar de feiten.
VVD, D66, CDA sluiten de op een na grootste partij van Nederland uit, hun belangrijkste argument zijnde ‘dat hebben we voor de verkiezingen al beloofd’. Voor de verkiezingen is zoveel beloofd. Ik heb niet eens geluisterd.
Met CU erbij heeft Rutte zijn gewenste meerderheid zowel in de Eerste en Tweede Kamer. Al is het in de krapst mogelijke vorm: 76 zetels in de Tweede Kamer, 38 in de Eerste Kamer. Waarom hoor ik het journaille niet voorsorteren op dissidenten? Weglopers die gaan leiden tot een minderheidskabinet? Waarom hoor ik het journaille niet zeggen dat er misschien nú een meerderheid is in de Eerste Kamer, maar er in 2019 verkiezingen zijn? Waarbij je gif kunt innemen én je vermogen kunt inzetten op een gigantisch verlies van die meerderheid? Waarom hoor ik het journaille niet zeggen dat Rutte niet dom is en dit scenario zelf wel kan bedenken? En het ‘dus’ verstandiger is om nu alvast voor te sorteren op een minderheidskabinet – zonder CU? Maar vooral: waarom hoor ik het journaille de burgers niet vertegenwoordigen en niet eisen van deze politiek leiders, van godbetert de opvolger van Herman Tjeenk Willink die bejubeld wordt (he did it!!Wat jongens, WAT?), dat er met de tweede partij van Nederland gepraat moet worden? En waarom hoor ik niemand zeggen dat we een achterhaald systeem hebben, dat coalitie geen wilskwestie is maar een simpel mandaat? De grootste partijen die tezamen de meerderheid hebben, dienen het land te regeren.
Omdat dat niet gebruikelijk is? Omdat dat geen wet is? Of omdat dat geen traditie is?
Ik heb nieuws jongens: Wetten zijn niet in beton gebeiteld. Tradities ook niet.
Een woord: minderheidskabinet. Het wordt niets met CU.