Hadjar Benmiloud Opinie 9 jun 2017, 09:04

Leestijd: 3 minuten

Waarom Laura verkracht is

Vandaag komt Laura voor de rechter in Qatar, waar de 22-jarige Nederlandse al sinds maart vastzit voor het vragen om hulp na een verkrachting. Er komen Kamervragen, maar we hebben nu al een hoop antwoorden, volgens heel Nederland en haar moeder.

Laura moeten we niet pogen te bevrijden met diplomatieke druk, volgens oud-minister van Buitenlandse Zaken Ben Bot – dat zet de betrekkingen op scherp. Laura heeft wel degelijk een officieel bezoek gehad in de afgelopen twee maanden, volgens de Nederlandse ambassade. Laura wilde ‘zelf geen advocaat’, volgens het ministerie van Buitenlandse Zaken. Laura kreeg pas onlangs een pro-deo advocaat aangeboden die niet eens Engels spreekt, volgens haar huidige advocaat. Laura had ook helemaal nooit aangifte moeten doen, volgens islamoloog Maurits Berger.

Laura had sowieso niet op vakantie naar zo’n land moeten gaan, volgens zelfverklaard vrijheidsfundamentalist Annabel Nanninga. Qua negatief reisadvies valt het echter mee en heeft men alleen te vrezen voor malaria, solo reizen door de woestijn en intolerantie jegens homoseksualiteit, volgens de overheid.

Laura had maar geen prostituee moesten worden, volgens misdaadsite Vlindercrime die ongehinderd door enige feiten maar besloot dat ze ‘een hoer’ is, alsof dat überhaupt wat zou uitmaken in Nederland waar waarheid, privacy, respect voor vrouwen, rechtvaardigheid en vooral de betekenis van het woord ‘verkrachting’ blijkbaar bij sommige gatenkaaskoppen nog via een inburgeringsursus ingestampt moet worden. Laura is helemaal niet eens zeker verkracht, volgens krantenkoppen. Laura loog misschien tegen haar ouders over haar vakantiebestemming, volgens ‘betrouwbare bronnen’ tegen het AD. Laura en haar beste vriendin zijn zonder kleding wel heel lekker, volgens reacties onder die nieuwsberichten met uitgebreide fotoreportages. Laura en haar vriendinnen hebben echter zelf die sexy foto’s op het internet geplaatst, dus waarom zouden journalistiek zich bekommeren om hun privacy, volgens Nieuwsuur en NOS. Vergeet Laura trouwens; we kunnen sowieso beter strijden tegen de sharia als vijand op zich, volgens Twitter. #FreeLaura, volgens de rest. Die stemmen klinken zachtjes, die hoor je bijna niet, volgens de ongeschreven wet van meningen op het internet.

Victim blaming, volgens de Engelse term. Een Nederlandse vrouw wiens naam en uiterlijk helaas bekend zijn als Laura, is door gebrek aan diplomatie maandenlang, zo niet jarenlang gevangen in een buitenlandse cel omdat ze volgens hen een hoer is. En wij negeren haar eerst, lichten vervolgens haar geschiedenis door, bellen haar omgeving, kleden haar letterlijk uit, beroven haar van haar privacy, speculeren over elk aspect van haar privé-leven en morele intenties, volgens geen enkele goede aanleiding. ‘Is Laura eerlijk tegen haar ouders? Is Laura promiscue? Is Laura een caissière?’ zijn niet de relevante vragen, volgens ethiek en fatsoenlijk verstand. Laura is een slachtoffer volgens de feiten, maar een crimineel volgens onze nationale behandeling. Wat een walgelijke inbreuk op Laura’s mensenrechten, intimiteit en veiligheid door onze autoriteiten, onze zogenaamde kwaliteitsmedia, ons internetvolk en onze zwijgenden, volgens elke letterlijke en figuurlijke definitie van verkrachting. Laura verdient vanzelfsprekend alle hulp, respect, privacy en rust – dat is heel normaal… Volgens mij.