Stem op een vrouw
Het was woensdag Internationale Vrouwendag. Altijd feestelijk om te bedenken hoe je meer kans hebt geaborteerd te worden als meisje in India. Hoe huiselijk geweld waar geen ziekenhuisopname bij komt kijken in Rusland alleen nog met een geldboete wordt bestraft (fun fact: er sterven jaarlijks 14.000 vrouwen aan huiselijk geweld in Rusland). Ook in Nederland is er genoeg om kritisch over te zijn. Wij zijn namelijk gezakt naar de 16e plaats op de Gender Equality Index. Ons zo vooruitstrevende, gave land komt uit onder ontwikkelingslanden als Rwanda en Nicaragua. Hoewel het daar niet per se goed toeven is, zijn daar de verschillen tussen mannen en vrouwen minder schrijnend dan hier in de polder.
Maar toch, count your blessings, ik ben blij dat mijn clitoris intact is en ik de opleidingen heb kunnen volgen die ik wilde. Wat zal ik me dan ergeren aan seksuele straatintimidatie, onbewust seksisme bij sollicitatieprocedures of minder loon voor dezelfde baan? Toch zit die 16e plaats me dwars en niet alleen omdat ik loeifanatiek ben, maar omdat er meer zit in de Nederlandse vrouw dan er nu uit komt (En nee, dat bedoel ik niet op voortplantingsgebied).
De verkiezingsstrijd gaat deze keer in hoge mate over wat het betekent om Nederlands te zijn. Wat onze cultuur al dan niet behelst. Maar het idee dat cultuur een vaste vorm heeft, is een illusie. En dat is maar goed ook. Sinds 1956 zijn vrouwen bij wet niet meer handelingsonbekwaam. Het is inmiddels 2017 en ik wil weten waarom een vrouw in Nederland nog steeds geen minister-president kan worden. Ze mag het wel. Ze kan er haar best voor doen. Dat zien we constant. Maar erop stemmen, ho ho, dat is andere koek. Dat vinden wij vooruitstrevende Nederlandertjes wel heel vooruitstrevend. En hoe kan een grote partij als VVD zichzelf serieus nemen als het in zijn 69-jarige bestaan nog geen enkele vrouwelijke lijsttrekker heeft gehad? Het antwoord: dat is cultuur. Een cultuur waarbij vrouwen niet als leider worden gezien. Cultuur kan alleen veranderen door wetgeving. Daarom: kom nu eens eindelijk met dat quotum in leidinggevende functies én in de politiek. Houd dat een decennium vast, zodat iedereen kan zien dat de wereld niet vergaat als er een vrouw aan de macht is en schaf het dan weer af. Hoppa: cultuuromslag.
Ieder wie trots is op het idee dat ons land solidair is en gelijke kansen biedt, raad ik aan op een vrouw te stemmen. Laat 15 maart een nationale vrouwendag zijn.