Elfie Tromp Opinie 9 jun 2017, 08:38

Leestijd: 2 minuten

Poppenspelers in de politiek

Als je dit leest, ben ik waarschijnlijk op de Parade. Deze week speel ik op het theaterfestival in Utrecht. Na zo’n dag spelen en applaus incasseren ga ik bekaf en tevreden naar bed. Ik heb iets moois mogen delen met het publiek. We waren heel even samen. Ik zou hier graag een hoogdravend relaas uiteen willen zetten over het belang van de kunstenaar in de samenleving, juist in tijden als deze, waarin er zoveel gebeurt op politiek, sociaal en economisch gebied, dat kunst als vrije zone dient waarin je kunt ontspannen of reflecteren. Even helemaal uit de realiteit wordt gehaald om er scherper in terug te komen. Dát doet goede kunst met je. Maar het relaas blijft kort dit keer.

Wat heeft het allemaal nog voor zin? Die verlammende gedachte komt steeds vaker bij me op. De wereld lijkt steeds sneller uit de bocht te vliegen en ik weet niet wat ik er tegen kan doen. Ik kan niet kiezen in Amerika. Mijn stem niet uitbrengen in Engeland, niet protesteren in Turkije. Ik kan me alleen ergeren aan Thierry Baudets twitteraccount. Mocht hij met Geert mee op schoolreis de grote zee over, tweet hij na de aanslag in München dat Trump niet alleen een goede leider voor Amerika zou zijn, maar voor de hele westerse wereld. Een creatief staaltje kromdenken van Baudet. Sinds wanneer is het oké om naar dictators te verlangen?

Hitler had trouwens ambities om schilder te worden voordat hij een wereldoorlog ontketende. Ook in Thierry schuilt een mislukt kunstenaar; zo schreef hij eens een erotische roman en schijnt hij heel aardig piano te spelen. Je kunt het ook omkeren. Wellicht zit er in elke kunstenaar een dictator in de dop. Zo noemt mijn vriend me regelmatig de tedere tiran als ik hem weer allerlei klusjes opleg. Zo bezien, zijn de bezuinigingen op de kunsten funest. Want wie weet wat al die gefrustreerde vioolspelers van opgedoekte orkesten gaan doen. Waar halen die mimespelers hun kicks als er geen podia meer zijn waar ze op kunnen stralen? En al die acteurs, tegen wie kunnen zij nog hun monologen ophouden?

Het is in landsbelang dat jullie massaal naar het theater gaan, boeken lezen, musea bezoeken. Om giftige poppenspelers in de politiek te weren. Want ze zullen hun spotlight op de een of andere manier opeisen. Ik had Baudet van harte een bestseller gegund. Liever een tevreden schrijver, dan een kwade populist.