Mark liever dan ik
Mail van mijn vader: de Turkse overheid heeft zes aanklachten tegen me weten te formuleren. Hij is bloedserieus, ik haal mijn schouders op. Aangeklaagd worden vanwege het geschreven woord: hoe ver kan iets van je afstaan?
Een aanklacht over een column in Metro en een tweet. Twee aanklachten over illustraties van Linda Zoon. Verder staan beledigingen aan het adres van Atatürk (oprichter van de seculiere staat Turkije) én Erdogan (grondlegger van de islamitische staat Turkije) op de lijst. En als kers op de taart een aanklacht tegen het beledigen van gelovige waarden (zeg maar: de islam).
De klikturkjes uit Nederland hebben de Turkse justitie aan het werk gezet en dat is maar goed ook; de Turken hebben momenteel toch niets belangrijks omhanden. Geen deal met de EU over visumvrij reizen, geen vluchtelingenprobleem laat staan -deal, geen terrorisme, geen politieke onrust, geen economische crisis of instabiliteit, geen onderhandelingen over toetreden tot de EU – nou ja, gewoon niets waardoor Turkse justitie zich zou kunnen laten afleiden om een Nederlandse columniste te vervolgen. Ik ben vereerd.
Tegelijkertijd ben ik bekaf. Landarrest gaat je niet in de koude kleren zitten. Want hoe luxe het ook was (yep Denk- boys en girls, mijn leven bestaat nou eenmaal niet uit middelmaat, dat heb ik inderdaad vanuit mijn landarrest al laten weten in een andere krant), vrijheidsberoving is afschuwelijk. En het goedpraten van vrijheidsberoving om een paar woorden, is het domste wat je kunt doen. Maar ja, op verstand kun je niet veel politici betrappen dus dat die hersencellen ook bij onze allochtonen van de allochtonenpartij ontbreken, zal niemand verbazen. OMG wat doe ik nu?! Beledigen? Snel, klaag me aan! Snoer me de mond! Laat me oppakken!
Maar nu even niet. De komende week heb ik wat te doen en wel politici interviewen op de Libelle Zomerweek. Gisteren was dat Sybrand Buma van het CDA, vandaag zijn het Gert-Jan Segers van de CU en Jesse Klaver van GL. De nieuwkomers. De rest van de week komen Emile Roemer, Lodewijk Asscher, Marianne Thieme, Fleur Agema en Khadija Arib naar het strand in Almere. De Libelle Zomerweek is Nederland in optima forma. Geen geweld, geen gescheld, maar muziek, dans, eten, drank en winkeltjes. Wat ben ik blij dat Mark Rutte en Bert Koenders me uit Turkije gehaald hebben zodat ik de komende week elke dag een politicus kan interviewen – zeg maar gerust mijn werk kan doen.
Gisteren belde een krant met de vraag waarom ik geen VVD’er interview. Redelijk simpel: in maart kregen we al te horen dat Mark Rutte maandagochtend 23 mei in het buitenland zou zijn. Ik vroeg niet door. Ik belde Neelie Kroes met de vraag of zij de twintigste Libelle Zomerweek wilde openen – dat wilde ze. En passant las ik gisterochtend in welk buitenland Mark Rutte zat: Turkije. Tja. Hij liever dan ik.