Ebru Umar Opinie 9 jun 2017, 08:12

Leestijd: 2 minuten

Mark heeft geen zin

Applaus voor het pr-team van Mark Rutte: afgelopen weekend was de minister-president overal te zien, horen en spreken. Alles om de man en zijn VVD de verkiezingen van 15 maart te laten winnen; de vaderlandse pers zal ze daarbij van harte helpen. De ene krant ‘mocht’ het verkiezingsprogramma publiceren, de andere krant een interview en een visie. Op de ene zender was de premier in spijkerbroek te zien, op de ander in een jasje. Met elke journalist van elke redactie is afgesproken wat er getoond, gezegd en opgeschreven gaat worden. De interessantste uitspraak voor de betere toehoorder was die bij Rick Nieman, waarbij de minister-president zegt geen zin in meer dan drie verkiezingsdebatten te hebben. En dat daar afspraken over gemaakt worden met NOS en RTL.

Laat even tot je doordringen: Geen zin. Afspraken. Tussen journalisten en politici.

Als de kiezer door middel van een publiek medium je voor een debat vraagt, dan máák je maar zin. Het is geen seks, het is je vak waar je ruimschoots voor betaald wordt: kiezers tonen hoe je met de ideeën van opponenten omgaat. Drie stuks – als de minister-president het zegt, worden het er geen vier. Want de macht ligt allang niet meer bij de pers, maar bij politici. Iedereen wil een interview met de minister-president en elke politicus onderhandelt over wanneer hij in welk medium verschijnt. Drie debatten: elk extra debat kan een uitglijder veroorzaken waarmee het Torentje verspeeld kan worden. Het is zaak om dat risico te beperken.

De tijd tot aan de debatten is simpel: een imago bouwen. Eindeloos praten en niets zeggen. Vriendelijk blijven zonder je publiek boos te maken omdat je niets zegt. Beloftes ‘doelstellingen’ noemen. Een ‘beeld’ van jezelf neerzetten dat 16 miljoen Nederlanders moet overtuigen 15 maart op Mark te stemmen. Een beeld dat rust, kracht, vertrouwen en doorzettingsvermogen moet uitstralen. Bewondering voor zijn vasthoudendheid – ambitie wil ik het niet noemen. Elke halve zool kan politicus worden, een beetje carrièretijger schopt het tot minister-president. Rutte beweert dat hij bij verloren verkiezingen in de Tweede Kamer zal plaatsnemen. Cute. Trap er niet in. Geen journalist die hem vroeg of dat vier volle jaren zouden zijn of dat hij na drie maanden naar de VN, Navo of Brussel vertrekt.

Al mijn ambitie en zelfvertrouwen ten spijt, ben ik vooralsnog door het pr-team van de minister-president uitgesloten van welke onderhandeling dan ook. Afgelopen week kregen politici een uitnodiging voor het Libelle-lijsttrekkersdebat en het interviewtraject dat daaraan voorafgaat. De doorgewinterde campagneteams waren er als de kippen bij – snel zijn levert credits op. Alleen het campagneteam van Mark Rutte maakt geen haast om te reageren, zelfs niet na herhaaldelijk bellen. Waarom zou je ook: er zijn maar 2,5 miljoen kiezers te winnen bij Libelle. Vrouwen. Hebben die stemrecht dan?