Ebru Umar Opinie 6 jun 2017, 07:12

Leestijd: 3 minuten

Liefdesbrieven voor Ebru: ‘Brand in de cel!’

Even een stukje gratis PR naar de mensen toe. Omdat leuk is om liefdesbrieven te delen. Omdat ik graag een voorbeeld stel over hoe je met fans kunt omgaan. Omdat Irshad Bakhtali in m’n Facebook messenger inbox zat. En natuurlijk omdat ik het OM graag wat werk bespaar.

Op 25 april vorig jaar begon Irshad Bakhtali zijn liefdesbrieven aan mij. Het begon met „lelijk paard, lekker voor je, branden in de cel in Turkije. Nul medelijden kutwijf.” Afgelopen zondag kwam zijn laatste epistel binnen: „lelijk hoerenkind, als ik je tegenkom… ga je zien.” Aanhoudend typje, Irshad.

Irshad Bakhtali werkt bij een sportschool. Zijn passie is sport en bewegen, en zoals zijn collega Etienne aanvult: „Irshad en ik hadden het idee om iets voor de maatschappij te willen doen en iets te betekenen voor onze toekomst, en dat zijn natuurlijk de kinderen en de investering in ze. Door ze bewust te maken van onder andere hun intrinsieke waarde, proberen we ze niet alleen motorisch iets aan te leren maar ook gelijk normen en waarden bij te brengen en dat doen wij op een in hun belevingswereld speelse manier.”

Good for you guys. Nu nog even op een ‘speelse manier’ wat normen en waarden richting mijn mailbox sturen en we hebben het er niet meer over. Bovendien gun ik Irshad op de sportschool heel veel kinderen van ouders die zijn normen en waarden op een speelse manier delen. Daarnaast ben ik geen Sylvana vies vuil wijf dus tot zover deze gratis advertentie. Graag gedaan!

Over naar belangrijkere zaken. Je kunt het islamiseren van Nederland gerust aan de PvdA overlaten. Dat Amsterdam een verloren zaak is, weet iedereen die er ooit voet gezet heeft. Maar laten we wel zijn: applaus voor PvdA-opperhoofddoek Fatima Elatik. Als zzp’er een maandelijkse factuur voor 12.000 euro verzenden, doen niet veel mensen (en zeker geen vrouwen) haar na. Respect. Ik wou dat Fatima een carrièregids schreef: ‘How to vul your zakken’ – ik zou ’m kopen. Zeker als er tips in staan.

‘Gewoon vragen, ze komen het je niet brengen’; die is van mij, maar toch. ‘Knoop een doek om je hoofd’ – die zou ik dan weer niet uitvoeren en kijk daar ga je al. Aangezien we die islamisering in Rotterdam willen vermijden, wordt 29 mei een poging gedaan om in het Theater Walhalla in gesprek te gaan met de Turkse vlaggenzwaaiers op de Erasmusbrug. Uiteraard is het weer een PvdA-raadslid dat over de uitnodiging in de vorm van een cartoon valt. De enige gepaste reactie had natuurlijk moeten zijn: ‘waarom organiseren jullie dat debat niet op straat, voor de deur van het Turkse consulaat? Dat weten die Turken tenminste te vinden!’. Maar ja. PvdA. En iets met veiligheid. Hoe dan ook hoop ik dat alle ‘soldaten van Erdogan’ het lef hebben om te komen op 29 mei. Het wordt een uitdaging: ze moeten het immers deze keer bij woorden houden, geen daden. Ga je zien!