Elfie Tromp Opinie 9 jun 2017, 08:12

Leestijd: 2 minuten

Ik verdien dat geld liever zelf

Ik ben een sleuf. Een dom blondje. Het is jankgedrag. Ik haat mannen, want mijn relatie is onlangs verbroken. Het is een greep uit de reacties die ik vorige week terugkreeg op mijn vraag waarom er geen enkele vrouw lijsttrekker is in Nederland. Hoe heerlijk het ook is om inhoudelijke reacties te krijgen van de de Metro-lezer, feit is dat seksisme, in alle rangen en standen, nog steeds springlevend is. Dat laten jullie me keer op keer weer voelen. Fijn zo. Dan weet ik dat mijn taak er nog lang niet op zit.

Van een grappig bedoeld Esquire-artikel met een lijst vrouwen die je echt een keer gedaan moet hebben (Vooral de ‘Dronken Dolly’ deed stof opwaaien. Ik citeer: Ze viel halverwege in slaap… maar vanavond telt dat niet – je bent op een missie. Een missie naar verkrachting, ja), naar de Vindicat-bangalijst tot aan de weigering van Nederland om een Europees vrouwenquota in te stellen. Nederland, wat ben je goed bezig! Eeuwen van seksisme verdwijnen niet in een generatie of twee. Daar is debat en regelgeving voor nodig. En pissige columns als deze, zou ik willen toevoegen.

Een ongemakkelijke waarheid: een quotum helpt. Zo durfde Noorwegen het wel aan. In 2003 hadden zij slechts 3 procent vrouwelijke bestuurders. In 2015 was dat 42 procent. ‘Vooroordelen ten aanzien van vrouwen worden in een team pas doorbroken als daar een kritische massa vrouwen tegenoverstaat van minimaal 35 procent’, onderschrijven hoogleraar economie Esther Mirjam Sent en advocaat Mirjam de Blécourt in het FD. En het gaat niet alleen om de cijfertjes, maar ook om de kwaliteit van het werk. Socioloog Niraï Melis in Trouw: ‘Mannen moeten ineens gaan bewijzen dat zij het waard zijn om op hun plaats te blijven…Een quotum zorgt dus voor betere kwaliteit van mannelijke bestuurders.’ Fijn toch jongens, hebben jullie er ook wat aan!

Nu was er in Nederland wel een streefcijfer van 30 procent vastgesteld voor vrouwen in raden van commissarissen en bestuur. Dat had dit jaar gehaald moeten worden. Van de 87 beursgenoteerde bedrijven die gevolgd werden, was er slechts één die hieraan voldeed: uitgeverij Wolters Kluwer. Toeval dat daar al jaren een vrouw aan het roer staat?

Meermaals werd mij de afgelopen weken grappend geadviseerd om als single vrouw nu maar op zoek te gaan naar een rijke man. Mijn antwoord: ik verdien dat geld liever zelf. Het zou fijn zijn als de Nederlandse regering dat ook vond.