Glimmende eieren
Een nieuwe week, een nieuwe coup. Of aanslag. Turkije en Frankrijk tellen hun doden en gewonden. Vooralsnog geen bloedspetters op de Nederlandse kinderkopjes, maar de NCTV heeft wel een nieuw dreigingsniveau verzonnen. Hadden we eerst ‘substantieel’ en ‘kritiek’ om uit te kiezen, nu is daar ‘aanzienlijk’ aan toe gevoegd. Ik vraag me af hoe die vergadering is gegaan.
‘Beste mensen, het Nederlandse volk is bang. We moeten ze laten zien dat we bezig zijn. Dat we niet zomaar achter onze beeldschermpjes dolle twitteraars track and tracen, maar echt iets dóen. Suggesties?’
Een onzeker vingertje gaat omhoog.
‘Misschien iets met dat cartoonachtige terrorismethermometertje? Die moet wat meer op en neer gaan. Net zoals bij het echte weer.’
‘Dan kunnen we daar weer het nieuws mee afsluiten.’
‘Uitstekend, hoopvol oranje voor de nieuwe categorie.’
En niemand die zich meer zorgen maakt over te weinig mankrachten en budget bij defensie. Terwijl Turkije-criticasters over elkaar heen buitelden of Erdogan de coup al dan niet aangreep om zijn zin door te drijven óf zelf had opgezet, zapte ik door naar 24Kitchen. Soms is het snijden van een tomaat bloederig genoeg. Jamie Oliver zat in Costa Rica. Hij at eieren met een man van 112 en zijn oudste dochter van 86. Jamie wilde eieren uit het verdomhoekje halen, zei hij. Eieren zijn gezond, veel gezonder dan vlees. Voor het milieu en voor het lijf. Ja, een beetje cholesterol, maar denk ook aan de proteïnen, eiwitten en all that jazz.
‘Dat doe ik ook altijd,’ zei mijn vader tevreden toen het ter sprake kwam bij een familiediner. ‘Een eitje eten.’ Hij liet de wijn, vlees en zoutjes even buiten beschouwing. Als Jamie zei dat hij het goed deed, wie was hij dan om zich zorgen te maken? Mooi hoe iets kleins de grote zorgen kan sussen. Een thermometertje voor geflipte terroristen, een eitje om de dood te ontsnappen.
In de Albert Heijn To Go zitten ze trouwens bovenop die eiertrend: een manshoge kartonnen stand staat prominent voor de ingang. Plastic zakjes, waar normaliter bonbons in zitten, zijn nu gevuld met gekookte eieren. Ik keek er vanochtend gefascineerd naar. De eieren glansden als modellenhaar. Wat was hier aan de hand? Mijn eieren kwamen nooit glossy gekookt uit de pan. Ik pakte er een op. Het was stroef. Alsof er een suikerlaagje overheen zat. Ik kon het er met een natte duim afwrijven. Hoe krijgen we iedereen aan de eieren, moeten ze gedacht hebben. Gezond is niet genoeg. Glanzen moet het. Als speelgoed.