Elfie Tromp Opinie 9 jun 2017, 08:11

Leestijd: 2 minuten

Flirtcursus voor Den Haag

Post-truth, oftewel post-waarheid is dé term van 2016, volgens de Oxford Dictionary. Het betekent zoveel als schijt hebben aan objectieve feiten en je laten leiden door emotionele of persoonlijke overtuigingen. Het gebruik van deze term steeg afgelopen jaar met 2000 procent. Dat kwam door Trump en Brexit. Zo becijferde de website Politicheck dat van de 342 beweringen die Trump deed in zijn verkiezingsspeeches er maar 15 procent gedeeltelijk of geheel waar waren. Toch maakte dit niets uit voor zijn kiezers en stond hij heel tevreden met zijn tenen te wiebelen onder de ballonnenregen op het overwinningspodium. En ook in de Brexit-campagne werd gesmeten met foutieve cijfers, ondanks de rapporten die het tegendeel bewezen. We zoeken bevestiging in wat we toch al geloven, of dat nu waar is of niet, aldus Bas Heijne, begenadigd essayist en PC Hooft-prijs-winnaar. Het gaat steeds meer om ons gevoel. Of dat nu klopt of niet.

Ook in de liefde leef ik in de post-waarheid. Zekerheden als ‘voor altijd en eeuwig’ en ‘tegen mensen waar je van houdt, lieg je niet’, zijn het afgelopen jaar omgekegeld. Het enige waar ik op kan varen, is instinct. Nu ik aan het daten ben geslagen, merk ik weer hoe belangrijk dat ongrijpbare gevoel is. Dat iemand een vliegbrevet heeft, maakt hem op zich een aantrekkelijke kandidaat, maar als het bij mij niet kriebelt om hem te zoenen, houdt het al snel op. Het gevoel dat mensen Hillary kil of onsympathiek vonden, woog voor velen zwaarder dan haar jarenlange gedegen ervaring als bestuurder.

Om bewust te worden van mijn eigen drijfveren is makkelijker gezegd dan gedaan. In de post-waarheid blijft er weinig houvast over voor de zwevende kiezer. Ik wil zo graag een weloverwogen keuze maken in dat stemhokje straks, maar tot nu toe zou ik heel Den Haag naar links swipen. Achter kwade tweets vermoed ik een agressieprobleem, van een oproep tot verbroedering krijg ik stichtelijke braakneigingen. De feestparade van eenmansfracties lijkt me eerder gezellig om carnaval mee te vieren, dan mijn land door te laten besturen. Van non-discussies over wat wel of niet een schnitzel zou mogen heten, vergaat mijn eetlust. Ik zou zo graag eens verleid worden. Een flirtcursus voor Den Haag is misschien zo gek nog niet. En als dat niet werkt, dan zou ik minstens overtuigd willen worden met feiten, graag.