Ebru Umar Opinie 9 jun 2017, 08:38

Leestijd: 2 minuten

Domme teksten van Nederturken

Twee dagen achter elkaar wist de fine fleur der Nederturkjes zich live op tv belachelijk te maken bij PAUW. Woensdag was het NSB-Turk Huseyin Sayilgan die met zijn staart tussen de benen vertrok, nadat niemand aan tafel onder de indruk was van zijn betoog waarom hij mij bij de Turkse overheid had aangegeven voor van alles. Voor de goede orde: Huseyin Sayilgan meldde zichzelf bij de PAUW-redactie. Was niet mijn idee. Niet Pauws idee. Maar helemaal het idee van de klikturk zelf.

Je zou denken dat als je op hoge poten aanschuift, je een verhaal hebt. Een punt wilt maken. Iets te melden hebt. In ieder geval verstaanbaar bent. Helaas, niets van dat alles en dus was het Turkje gefundenes fressen – nou ja hij zal er wel een dossier van aanleggen.

Donderdagavond was de zonnebrilbrigade uit Zaandam aan de buurt. Ook de zonnebrilturken hadden geen tekst; geen fractie van een seconde hadden ze nagedacht over het waarom ze daar zaten. Of het punt dat ze wilden maken. De jongere uitvoering van Huseyin Sayilgan dacht stoer te zijn door zonder verhaal maar mét domme teksten tv-kijkend Nederland te doen besluiten op 15 maart 2017 PVV te stemmen. Echt, dat A4’tje van Geert Wilders is nog een A4’tje teveel. Gewoon het fragment van Pauw op de PVV-site op repeat zetten en de VVD heeft het nakijken.

Het zonnebriltuig én Huseyin Sayilgan c.s. zijn de verpersoonlijking van het falen van de multiculturele samenleving. Dan kun je wel ‘pleur op’ zeggen of ze ‘tuig van de richel’ noemen, maar dan had je columnist moeten worden in plaats van politicus. Van een politicus verwachten wij burgers namelijk dat dit soort medelanders worden aangesproken op hun onfatsoenlijke gedrag. Dat ze aangepakt worden als ze voor hun plezier burgers én agenten lastigvallen voor de ingang van een supermarkt. Het onfatsoen dat je claimt sterker te zijn omdat je met een camera staat te vloggen, dat dit jouw wijk is en om een onbestaand recht van godbetert een buurthuis te claimen door intimidatie is indrukwekkend. En dan de volgende dag huiliehuilie doen omdat je baan op Schiphol ter discussie staat. Het is te hopen dat hun ouders geen tv hebben waardoor ze het opvoedkundige falen van hun tuigkinderen, kunnen blijven ontkennen.

Die verongelijkte toon van zonnebriltuig én Huseyin Sayilgan c.s., dat zeurderige ‘ik doe niets verkeerd, ik heb gelijk’, is het begin van alle conflicten. Mannen, jongens, die verongelijkt zijn omdat het kán, met een zelfreflectie van niets. Ze rijden die Audi, ze hebben een eigen bedrijf maar presteren niets voor onze samenleving. Ze zijn de oogst van de multiculturele samenleving en dat is nog maar het begin van het slechte nieuws. Het houdt niet op, niet vanzelf: ik verheug me nu al op het aantal mislukkingen van de multiculturele samenleving dat zonder enige tekst zal aanschuiven bij Pauw tot de verkiezingen op 15 maart 2017.