Mark, Hillary en Donald
Ik heb soms weleens een héél klein beetje kritiek op premier Mark Rutte.
Dat ie een windvaan is. Dat ie het bloed onder je nagels vandaan haalt met die glibberige praatjes van ‘m. Dat ie op commando buigt voor Brussel. Dat ie lak heeft aan de Nederlandse bevolking, met dat referendum. Dat ie spuugt op de nabestaanden van de 298 slachtoffers van de aanslag op de MH17.
Allemaal hartstikke waar.
Maar toen zag ik het debat tussen de Amerikaanse presidentskandidaten Hillary Clinton en Donald Trump. En dacht ik: die kiezers mochten willen dat ze daar een Mark Rutte hadden.