Het mooiste stukje lustvlees
Enkele weken geleden besteedde ook deze krant aandacht aan het fenomeen rokjesdag. Lief glimlachende meisjes werden op de kiek gezet met hun blote kuitjes in de prille lentezon. Wijlen columnist Martin Bril zou een traantje wegpinken als hij zou weten dat zijn ‘rokjesdag’ een officieuze feestdag is geworden.
Tegenover de meisjes die inmiddels onbezorgd de beentjes aan de wereld tonen, staat een slag stugge mannen dat zichzelf juist verhult als het mooie weer eraan komt. Zomer na zomer verschijnt de vriendengroep van mijn vriend in hun uniform van lange broek en gympen. Desgevraagd vertelden de jongens mij dat ze mannenvoeten vies vinden en mannenbenen lelijk. Als uitgesproken liefhebber van het andere geslacht, was ik gechoqueerd. Ik werd omringd door kerels in de kracht van hun leven, maar in plaats van hun schoonheid met de wereld te delen, kozen ze ervoor om bij 25 graden levend gestoomd te worden in vormeloze jeans en de voeten te laten weken in hun eigen zweet.
De meeste jongens doen zichzelf tekort. Ze bedekken zich in lange shirts en broeken, beschaamd voor hun harige onderbenen. Angstig om de bleke, licht bollende biceps te tonen. Walgend van de aderen die hun voeten versieren. Ik was laatst op bezoek bij choreograaf Wim Vandekeybus. De Vlaamse alleskunner liep blootsvoets rond bij de repetitie van zijn nieuwe dansstuk en ik had nog nooit zulke mooie, gespierde voeten gezien. De tenen harmonieus gekromd. Zijn voetzool had een lijn als een slanke taille. In zijn kantoor stond een gipsen afgietsel van zijn voeten. Dat snapte ik heel goed. Voor mannen die minder dansen biedt de pedicure, of ‘de potenkapper’ zoals mijn vader het noemt, uitkomst. Mits het eelt geraspt en de nagels geknipt, is de mannenvoet een van de mooiste dingen van deze wereld. Hoe stoer de man en hoe stoppelig de baard, de wreef van zijn voet is altijd aaibaar zacht. Dat kan mij ontroeren.
En dan heb ik het nog niet gehad over het mooiste lustvlees aan het mannenlijf. Ik zong eens een lied over de mannenbil, immer appelrond en toegeknepen. Het doet me pijn dat zulk fraais zo massaal wordt genegeerd en verhuld. Lieve jongens, de zon schijnt. Trek een korte broek aan (het liefst een strakke), steek je voeten in slippers of sandalen, rol dapper de mouwen van je shirt op. Je doet de wereld, jezelf en mij er een plezier mee.