‘Europese normen en maatstaven’
De Europese Unie heeft een associatieverdrag met Turkije. Het doel van dat verdrag is dat Turkije ooit lid wordt van de EU, maar op dat ooit wachten de Turken al sinds 1963. Inmiddels is de liefde bekoeld, maar de Turken hebben eerst wel wat "Europese normen en maatstaven" ingevoerd. Een daarvan: godsdienstvrijheid.
Het pre-Erdogan-Turkije was seculier; elk geboren kind kreeg de staatsgodsdienst ‘islam’ mee maar de kans om dat buitenshuis te praktiseren was beperkt. Praktiserende moslims werden in het pre-Erdogan-Turkije uitgesloten van de samenleving. Zeg maar gerust: gediscrimineerd. Niet een beetje maar écht. Vrouwen mochten geen hoofddoek dragen in het openbaar en deden ze dat wel, mochten ze niet studeren en al helemaal niet in overheidsdienst werken. Ja, in het goeie oude pre-Erdogan-Turkije was discriminatie van hoofddoekjes en hardcore moslims geïnstitutionaliseerd (kom daar nog maar ‘ns om!). Erdogan en de zijnen roken hun kans: onder het mom van ‘Europese normen en maatstaven’ werd godsdienstvrijheid ingevoerd. Voor moslims hé? Zeg maar: Erdogans trein met als einddoel islamisering. Sinds Erdogan aan de macht is, geldt: hoe vromer de vrouw van de moslim-man, hoe groter zijn (en ook haar, dat dan weer wel) kans op een carrière bij de Turkse overheid. Het leger is vleugellam gemaakt, hoofddoekjes overstromen universiteiten en zelfs in een badplaats loop je tegen een zeskoppig moslimgezin aan. Mooi man, godsdienstvrijheid. Dankzij het associatieverdrag met de EU en het afdwingen van ‘Europese normen en maatstaven’, beleeft de islamisering hoogtijdagen!
De EU heeft meer associatieverdragen met landen die op termijn lid zouden moeten worden van Europa. Landen die ‘Europese normen en maatstaven’ moeten invoeren, in ruil voor politieke en economische steun. Oekraïne – waarvan je sinds het neerstorten van #MH17 geen Bosatlas meer voor nodig hebt om te weten hoe ver weg het ligt – is zo’n land. Is er ook maar één reden om ze toe te laten bij ons Europa? Bij ons geld? Volgens Brussel en zelfs Den Haag wel. Done deal. Ons burgers rest slechts nog het fucken van Den Haag. Van Brussel. Want tegenhouden kunnen we als Nederlandse burgers dat associatieverdrag niet, maar Brussel en vooral Den Haag gek maken wel: als we 300.000 Nederlandse handtekeningen verzamelen (ja, 300.000!) krijgt Nederland het recht op een raadgevend referendum. Middels dat referendum mogen wij onze mening geven. Dat ze die in Brussel vervolgens naast zich neer leggen, toont het democratisch gehalte van Europa. Maar tegen de tijd dat burgers van allerlei landen waarvan we niet eens weten waar ze liggen, bij Arnhem Nederland binnenstiefelen, kunnen jullie in ieder geval tegen je kleinkinderen zeggen: “Aan oma heeft het niet gelegen. Oma heeft teken.geenpeil.nl getekend. Oma geloofde in democratie. Opa ook trouwens. Wisten wij veel dat godsdienstvrijheid wél en democratie niet tot de Europese normen en maatstaven wordt gerekend.”