Elfie Tromp Opinie 17 jun 2015, 05:30

Leestijd: 2 minuten

Bouwputmannen zijn er voor elkaar

’s Avonds laat, als hij denkt dat ik al slaap, bezoekt mijn vriend zijn favoriete website. Als ik onverwachts binnenkom, klikt hij de pagina zo snel mogelijk weg. Het bleke licht van zijn laptop schijnt als een spotlight op zijn schuldbewuste bakkes. Hij probeert vriendelijk te glimlachen, maar zijn gespannen blik zegt alles: hij zat weer op het bouwforum.

Wonend in een stad die constant op de schop gaat, zie ik ze in het voorbijgaan vaak staan; de mannen van de bouwputten. Ze praten nooit met elkaar, maar drommen samen op de plekken met het beste uitzicht. Als reigers bij het meertje met de meeste vis. Hun nekken gestrekt boven hun windjacks, gefocust op het spektakel dat zich achter het hekwerk ontvouwt. De composities van modder, stellage fluisteren het mannenbrein iets in wat ik niet kan verstaan. Ik zie nooit een bouwputvrouw.

Er gaat iets sinisters van ze uit. Bouwputmannen hebben opvallend vaak zo’n bril op sterkte met verkleurende glazen. De ogen gaan er achter verborgen als twee karpers in bruin slootwater. Je ziet ze wel bewegen, maar je weet niet wat ze van plan zijn. Doodeng.

Er zijn bouwputmannen die zich voordoen als toevallige passant. De verveeld hijgende hond aan de voet verraadt dat de wandeling al enige tijd is gestokt. Soms hebben ze een zak statiegeldflessen vast of een stapeltje post onder de oksel geklemd, zodat iedereen kan zien dat de bouwput heus de bestemming niet was. Het lag toevallig op zijn route. Hij kwam alleen maar even kijken.

Er zijn er die hun wezenloos gestaar ondersteunen met het klikken van hun telelenscamera. Lange tijd vroeg ik me af wat ze met die foto’s deden. Worden ze uitgeprint en boven het bed gehangen? Worden ze bekeken voor het slapen gaan? Heeft het een kalmerende of juist opwindende uitwerking op de mannen? Nu weet ik dat de foto’s voor het forum zijn. Daar komt de digitale bouwputman aan zijn trekken.

De lurker kan er woontorens en basisscholen bekijken in verschillende stadia van voltooiing. Van geraamte tot gebouw, als een omgekeerde striptease in beton. Beelden van steigerbouwers in actie en close-ups van gevlochten staal worden gretig gedeeld. Waarom ze het doen weet ik niet, maar dat ze hun vondsten niet voor zichzelf houden, vind ik wel weer sympathiek. Ook al praten ze niet veel, bouwputmannen zijn er voor elkaar. Dat is meer dan je over reigers kunt zeggen.