Hadjar Benmiloud Opinie 13 apr 2015, 05:15

Leestijd: 2 minuten

Sorry van het bloeden!

Beste babyboomers, post-babyboomers, patatgeneratie, overheidsinstanties, onderwijzers, betaalde betweters, autoriteitsgeile politie en ME, en alle andere Nederlanders die boven de vijfentwintig zijn en daarom meer te zeggen hebben dan wij jonkies over wat dan ook.

Bedankt voor jullie aandacht. Om die aandacht moesten we weleens smeken, tijdens het opgroeien en nu nog steeds. Geen probleem. We erkennen jullie superioriteit. Jullie zijn dan ook de uitverkoren rendements-generatie die werd gezegend met drie gratis studies zonder bijbaan, een dubbele hypotheek voor een huis dat vertiendubbelde in waarde en zelfs een “pensioen” (een mysterieuze gouden pot waar wij elkaar later hooguit over zullen vertellen bij een streepje licht van het luchtrooster in schuilkelders). Maar laten we ons vrolijk op de toekomst richten! We doen ons best jullie trots te maken. Wat in de praktijk betekent dat we niet moeten zeuren over de problemen waar jullie ons mee opzadelen, maar ze wel moeten oplossen. Prima. We hadden tijdens het meezingen van “Heal The World” in groep drie allang de boodschap begrepen: “Op u komt het aan.”

En aanpakken zullen we, geen zorgen. Broeikaseffect, uitgeputte fossiele brandstoffen en de plastic bergen om ons heen: we regelen het. Afbrokkelende democratie, een toenemende surveillance-staat, economische malaise: we vergeven jullie. Olie en radioactief-afval in de zee? Ach, zand erover, dat is toch het enige dat werkt. Braaf ruimen we jullie ravage op. Het Maagdenhuis bezetten, ook dat was pure gehoorzaamheid van ons. Één oproepje in een universiteitskrant-column was genoeg om ons idealisten te organiseren. Het is het corrupte rendementsdenken dat onze economie liet instorten en waar wij straks de schuld van moeten aflossen, dat we in het klein wilden aanpakken.

Sorry van de ambitie. Sorry dat we niet begrepen dat het College van Bestuur ons wel toestemming gaf om afgelopen zaterdag lezingen te organiseren, maar eigenlijk stiekem de ME op ons af zou sturen. Sorry dat iemand ging huilen toen tientallen ME-poppetjes met helmen en schilden de studenten van de trappen afduwden. Sorry van het “au” roepen toen we met stokken werden geprikt, met onze ruggen tegen de muren en elkaar. Sorry van het bloeden op de met jullie belastinggeld betaalde straattegels. Sorry dat we zongen “geen geweld”, we wisten niet dat het jullie zo zou irriteren. We gaan gewoon verder met puinruimen. Één verzoekje: zouden jullie misschien willen proberen ons niet voor te liegen en mishandelen terwijl we onszelf van jullie ondergang proberen te redden? Is ook zo zonde van het belastinggeld. Superchill ouwe, thanks.