De DNB-prostituee
De Quote kan zich in de handen wrijven. Hun smakelijke ontmaskering van een van de toezichthouders van De Nederlandsche Bank als SM-meesteres Conchita van der Waal, zal ongetwijfeld het meest gelezen stuk van de week worden.
Conchita, die eerder topfuncties bekleedde bij ING en ABN, maakte twee jaar na haar aanstelling bij DNB van haar hobby haar bijbaan. Ging ze daarvoor gezellig met haar man naar swingersclubs, nu kost een weekendje Conchita al gauw 4000 euro. Of je nu wel of niet van latex en anal beads houdt, je kunt haar bewonderen om haar Nederlandse koopmansmentaliteit.
Jarenlang kraaide er geen haan naar. Ze was, volgens Quote, bij haar sollicitatie licht gescreend op onfatsoenlijk gedrag en activiteiten die de reputatie van DNB zouden kunnen schaden of tot negatieve publiciteit zouden kunnen leiden, maar toen hield ze haar seksuele voorkeuren nog in relatieve privésfeer. En dat zou niet uit moeten maken. Of zoals mijn moeder zegt over politici: ‘Het interesseert me niet of ze zich ’s avonds aan hun ballen laten ophangen aan het plafond. Als ze overdag hun werk maar goed doen.’
Ook al getuigt haar specialiteit snowballing niet per se van goede smaak, ik vraag me af of de vrouw ontslagen zou zijn als ze in haar vrije tijd een fanatiek bodybuilder was geweest, die prijzengeld opstreek met het rollen van haar spierballen. Dat is immers ook een zeer fysieke en afwijkende bijverdienste. Waarom wordt seks een taboe zodra het mensen in hoge functies betreft? Een flink orgasme lijkt me niets afdoen aan hun denkvermogen.
De financiële sector bezigt een achterhaalde jaren-vijftigpreutsheid. Zo weigerde Triodos onlangs een rekening aan Proud, de belangenvereniging voor sekswerkers. Het is hypocrisie ten top. Ongetwijfeld ontspannen ook Triodos-medewerkers zich weleens met een XXX-filmpje of wie weet, een bezoekje aan een massagehuis. Het wordt hoog tijd dat sekswerk uit het schimmige verdomhoekje gehaald wordt. De behoefte ernaar zal nooit verdwijnen; seks is een wezenlijk onderdeel van het volwassen leven. Het is belangrijk dat het erkend en gereguleerd wordt.
Het meest laakbare in de zaak van Conchita is niet dat ze gangbangs organiseert, maar dat ze niet staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel en Belastingdienst. Jarenlang heeft ze indrukwekkende inkomsten gegenereerd, maar geen cent ervan afgedragen. Voor iemand die jarenlang financieel anderen de maat heeft genomen, wordt het dan ook hoog tijd dat ze volgens diezelfde maat nu zelf eens, eh, wordt genomen.