James Worthy Opinie 6 feb 2015, 06:15

Leestijd: 2 minuten

Moed

Op mijn laptopscherm zie ik het gezicht van de Jordaanse straaljagerpiloot smelten. Tranen van huid worden opgeslokt door de allesverslindende vlammenzee. In groep 8 wilde ik ook straaljagerpiloot worden. Boven mijn bed hing een poster van een F-16 en ieder jaar stuurde ik mijn minst middelmatige schoolrapport op naar de Koninklijke Luchtmacht. Ja, straaljagerpiloten waren mijn helden en ik wilde ook een held worden, grotendeels omdat helden steevast met het meisje eindigen. In die tijd was Uwkje Honnebier het meisje.

Maar uiteindelijk ben ik dus geen straaljagerpiloot geworden, want dat is nou eenmaal hoe het leven van een man gaat. De man poogt moedig te zijn, de man faalt en de man sterft. De straaljagerpiloot probeert de vlammen van zich af te schreeuwen, maar het gezicht van het kwaad heeft geen oren. Ondertussen dansen de vlammen steeds harder en hoger. De vlammen dansen een regendans, maar de regengod is vandaag niet in een gulle bui.

De piloot houdt inmiddels de handen voor de ogen. Hij weet namelijk de afloop al, hij hoeft niet verder te kijken. Nog heel even en dan dooft het licht. Alle hoop is weg. De dood heeft geen schietstoel. Ik weet in feite niet waarom ik naar het filmpje kijk, maar ik heb het gevoel dat het moet. Het is immers de taak van een journalist om continu zijn of haar ogen open te houden en soms te kijken naar de dingen die niet om aan te zien zijn, maar de allerbelangrijkste taak is misschien nog wel dat de journalist altijd moet blijven nadenken. Wat deed die straaljagerpiloot boven Syrië? Die straaljagerpiloot probeerde de barbaarsheid uit de barbaren te bombarderen, want zo vechten we tegenwoordig onze oorlogen.

We bestrijden kanker met kanker, vuur met vuur, en zodoende is vrede niets meer dan een poster van een F-16 in de slaapkamer van een tiener. Een onbereikbare droom. En ondertussen is oorlogsvoering een placebo geworden. Een bijzonder bittere pil zonder werkzame bestandsdelen. De straaljagerpiloot valt achterover en ik klap mijn laptop dicht. Op tafel ligt een krant en op de voorpagina staat iets over een verwarde man. De verwarde man is schijnbaar in opkomst. Tja, vind je het gek? De man poogt moedig te zijn, de man faalt, de man raakt verward en de man sterft. Godverdomme, het is om moedeloos van te worden.