Ebru Umar Opinie 20 jan 2015, 06:00

Leestijd: 2 minuten

Ondernemend in oorlogstijd

Anderhalf jaar geleden kondigde Sanoma aan te stoppen met de bladtitel FAB.

En ondanks dat er een obligaat ach en wee klonk – volgens de doemdenkers werd het einde van het printtijdperk ingeluid – was het een glossy als zovele: met celebs, lippenstiften en het eeuwige lijnen.

Redelijk oververtegenwoordigd. En dus niet onmisbaar.

Vreemd

Toen Sandy Wenderhold (uitgever in de adultbranche, zeg maar: porno) en ik aankondigden om het blad nieuw leven in te blazen, werd er vreemd opgekeken. Jullie? Hoe dan? Waarom?!

Het ‘hoe dan’ was simpel: door het gewoon te doen. Het ‘waarom’ nog simpeler: waarom niet? Dat het anders moest, was duidelijk.

Wij hebben niet echt verstand van lippenstiften, van celebs zijn we niet onder de indruk en lijnen hebben we nooit onder controle gekregen. Bovendien misten we een blad met inhoud.

Een blad dat vrouwen niet behandelt als eencellige wezens die theeleuten met kinderen en achter koopjes aanjagen, maar een blad dat erkent dat ook vrouwen talenten hebben, bijdragen aan de samenleving en werken. Net als mannen; maar nét even anders.

We hadden behoefte aan een blad waarin vrouwen staan die iets te vertellen hebben, hun ervaring delen, inspireren en waar je iets van kunt leren. Want hoe hard de Jeroen Pauws van deze wereld ook roepen dat vrouwen er in maatschappelijk opzicht niet toe doen, het wil niet zeggen dat ze gelijk hebben.

Kampioen

Natuurlijk, Nederland is kampioen parttime werken, maar ontkennen dat óók vrouwen leidinggevende functies bekleden, internationale ondernemingen leiden en ambitie hebben, is een belediging voor Nederland.

Nederland telt buitengewoon veel vrouwen die het verdienen om gezien en gehoord te worden. Vrouwen lui en ambitieloos? Nee.

Bladen- en programmamakers zijn dat misschien, of ze zijn halsstarrig in hun overtuigingen.

Maar gelukkig zijn Sandy en ik ook halsstarrig in onze overtuiging dat Nederlandse vrouwen alle kansen hebben, succesvol zijn en gezien mogen worden.

Blij

En ondanks dat het oorlog is, ondanks dat mijn mailbox, mijn twittertimeline en de map “overige” van Facebook volgeplempt wordt door jihadistjes in spee, krijg ik dagelijks óók mail van vrouwen, die onwaarschijnlijk blij en enthousiast zijn over FAB Magazine. Die melden dat het inspirerend is.

En als een directeur die ik wil interviewen, mij antwoordt met: “Ik heb je blad gelezen, natuurlijk mag je me interviewen, wat leuk!” weet ik weer waarom Sandy en ik besloten te ondernemen.

Gewoon, omdat het kan. Omdat het moet. Omdat het leuk is. Omdat niemand ondernemender is dan de Nederlandse vrouw. Vooral in oorlogstijd.