Imre Himmelbauer Nieuws 26 jan 2018, 14:14

Leestijd: 3 minuten

De politiek in? Ga bij een nieuwe lokale partij

Debielen. Zo noemden een aantal PVV-Kamerleden hun lokale fractiegenoten vandaag in De Telegraaf. Bij de nieuwe partijen lijkt het de laatste tijd keer op keer raak: bij BIJ1 moest men de namen van Naomi Doevendans, Cailin Kuit en Bob Schoute van de lijst halen. Bij de PVV werd Mohamed Shaief Aziem uit de fractie gezet omdat hij acht dagen niets van zich had laten horen. Naar eigen zeggen waren privé-omstandigheden de oorzaak, bij de partij vreesde men voor een infiltrant.

Het is het probleem waar veel ‘nieuwe’ lokale partijen tegen aanlopen: het ledenbestand is klein en de vijver waar men uit kan vissen is nog kleiner. Caspar van den Berg, hoogleraar Bestuurskunde aan de Rijksuniversiteit Groningen, vertelt aan Metro: „Veel partijen hebben moeite om genoeg kwalitatief goede mensen te vinden die bereid zijn zich te kandideren voor de lokale politiek. Het is best wel een zware taak die best wel veel tijd inneemt.”

Stigma

Daarnaast kan het politieke leven ook op je mentale welzijn inhakken. Van den Berg: „Het heeft best wel een ambtelijk risico: er hoeft maar weinig te gebeuren of je wordt op sociale media afgebrand. Dat geldt voor alle partijen: landelijk, lokaal, in het midden en aan de flanken. Maar wat ook meespeelt bij die flankpartijen, is dat mensen bang zijn voor een stigma. Wat betekent het voor de buitenwereld als jij je kandidaat stelt voor de PVV?”

Wat een nare tijd….jaren voorgelezen op scholen en kindercrèches tijdens de voorleesweken, nu omdat ik lijstdouwer ben geworden bij de PVV werd ik vandaag afgebeld omdat de school bedreigende mail heeft gehad en de veiligheid van de kinderen en mij niet kan garanderen #doetpijn pic.twitter.com/oMaW4n4JTH

— Henk Bres (@henkbres) January 25, 2018

Gevolg: de eisen van de nieuwe partijen gaan omlaag en daarmee ook de kwaliteit van de kandidaten. „Die PVV-lijsten zijn echt dun bezaaid”, aldus Chris Aalberts, auteur van het boek De puinhopen van rechts. „In Urk heeft men één kandidaat, in Rotterdam zijn het er 12. Als er daar mensen uitvallen, en dat gaat gebeuren, dan is het maar de vraag of die lijst groot genoeg is. Ik denk ook dat als ik me had aangemeld bij de PVV van Den Helder, waar ik nu veel over schrijf, dat ik lijsttrekker was geweest. Dat is natuurlijk volkomen fictief, maar als hoogopgeleide mensen die uit hun woorden komen daar binnenkomen en geloofwaardig dat verhaal over de islam kunnen vertellen, dan maken ze gewoon een goede kans.”

(On)verkiesbaar

Daardoor wordt het mogelijk dat mensen die normaal op een ‘onverkiesbare’ plek staan, op den duur toch mogen aanschuiven bij de gemeenteraad. Aalberts: „Als de PVV zeven zetels haalt en jij staat op de tiende plek, dan ben je op een gegeven moment waarschijnlijk toch verkiesbaar. Dat gaat door het grote verloop denk ik wel snel. Ik sluit het ook niet uit dat Henk Bres (lijstduwer PVV Den Haag, red.) nog een keertje gebeld wordt dat hij bij de raad mag aanschuiven.”

Voorkomen?

De vraag is dan: hoe kan dit soort problematiek voorkomen worden? Kan er niet bijvoorbeeld een paar jaar van tevoren begonnen worden met het werven van leden en het doen van onderzoek? „Het punt is dat er geen partijorganisatie is”, vertelt Aalberts. „FvD heeft die niet, Denk niet, Bij1 en de PVV ook niet. Dus dan laat je mensen zich aanmelden, die zeggen iets en die komen op een lijst te staan. En dan maar hopen dat het goed gaat. God geve de greep, dat is het eigenlijk.”

Van den Berg vult aan: „Als je niet echt de tijd hebt om goed te screenen en op te leiden en je hebt niet echt een partijorganisatie die dat op zich neemt, wordt dat heel moeilijk. Dit is ook wel het lot van elke partij die nieuw is op lokaal niveau. Daarom heeft Geert Wilders dat ook zo lang afgehouden. Je zou natuurlijk kunnen zeggen dat de PVV al geruime tijd bestaat, maar omdat dat geen gewone politieke partij is, maar een soort van door één man geleide dictatuur, heeft de partij ook met dit soort problemen te kampen.”