Verliefd? Dit gebeurt er in je hersenen
Kriebels in je buik, niet kunnen eten, nergens anders meer aan kunnen denken en het verlangen om de ander te zien… Je bent verliefd, en hoe! Verliefdheid is misschien wel een van de fijnste gevoelens om te ervaren. Maar wat gebeurt er eigenlijk in je hersenen als je verliefd bent?
Tijdens de verliefdheid vliegen er allerlei hormonen en neurotransmitters door ons brein. We duiken in de wereld van dopamine tot oxytocine: dit gebeurt er in je brein als je verliefd bent.
Zo reageert jouw brein op verliefd zijn
In de wetenschap wordt verliefdheid weleens vergeleken met een verslaving. Dat komt ook naar voren uit onderzoek: hersenscans van mensen die intens verliefd waren, toonden veel activiteit in het gedeelte van het brein dat gericht is op het krijgen van een beloning, lezen we. Dit gedeelte van het brein is ook actief bij verslavingen.
Knuffelhormoon oxytocine
We lezen in Psychologie Magazine dat het hormoon oxytocine, ofwel ‘het knuffelhormoon’, een grote rol speelt bij verliefd zijn. Dit hormoon blijkt de gevoelens van liefde te stimuleren.
Oxytocine is ‘het hormoon van de langdurige relatie’. Dat houdt in dat we, zodra we samen zijn met onze partner, dit hormoon vrij komt in de hersen en daarmee een gevoel van rust, veiligheid en kalmte creëert.
Het happy-stofje dopamine
Ook wordt tijdens de verliefdheid het stofje dopamine aangemaakt. Dopamine is een stofje in het zogenaamde beloningssysteem van de hersenen dat ervoor zorgt dat je je goed en tevreden voelt, lezen we op de website van het Herseninstituut.
Het stofje dopamine zorgt niet alleen voor een verslavende euforie in de hersenen, maar zorgt er ook voor dat je hunkert naar aandacht. Je wilt lieve woordjes en aanrakingen, je verlangt ernaar om bij de ander te zijn. Telkens als we met onze partner zijn, komt er namelijk een beetje dopamine vrij. Bij elke aanraking, elke kus en elke knuffel.
Jouw lichaam raakt dus eigenlijk verslaafd aan dopamine. Krijg je dit shot dopamine niet? Dan kan dat zorgen voor een stemmingswisseling van verliefdheid naar pure wanhoop.
Verslaving
Maar net als bij andere verslavingen heb je steeds meer dopamine nodig om diezelfde rush te ervaren. Na een aantal jaar lukt het jouw lichaam dan ook niet meer om steeds weer dopamine aan te maken. Na zo’n twee a drie jaar houdt het lichaam hier dan ook mee op. De verliefdheid zakt weg en ontwikkelt zich naar houden van (of helaas een break-up).
Dit artikel verscheen eerder op de website van onze collega’s van Bedrock.
Vrouw vindt in bed niéts lekkerder dan… lekker fris beddengoed