Iris Hermans Good vibes 9 feb 2021, 19:11

Leestijd: 4 minuten

Amersfoorter ging niet over een nacht ijs en maakte ijsbaan in z’n voortuin

Misschien wel ijsmeester van de kleinste baan van Nederland: Bernard van Gellekom uit Amersfoort heeft het afgelopen weekend zijn voortuin omgetoverd tot ijsbaan. Met heel veel geduld, weinig slaap, continu sneeuw scheppen en heel veel laagjes water. Het resultaat mag er meer dan zijn.

De een beweegt zich vooruit met een rieten stoel, een ander heeft een gele slee meegenomen. Weer een ander maakt waarschijnlijk z’n eerste slagen op het ijs ooit, en valt er al gauw bij neer. Op de ijsbaan voor het huis van Bernard van Gellekom uit Amersfoort is het sinds vanmiddag 15.00 uur een komen en gaan van kinderen, mét schaatsen.

IJsbaan tot 13 jaar

Want er gelden wel een paar regels hier. Waaronder ‘het baantje is voor kinderen tot 13 jaar’, ‘toiletten niet beschikbaar’ en ‘schaatsen onder de voeten verplicht (geen noren)’. „Dat heb ik bewust gedaan, al mogen buurtkinderen hier ook heus wel met hun schoenen op glijden.”

IJsmeester Bernard telt hardop. „Ik zie nu zes, acht, negen kinderen op het ijs, het is gezellig druk.” Maar geen wachtrijen, „die kinderen staan er ook niet langer dan een half uurtje op hoor, dan zijn die handjes wel bevroren.” Geen volwassenen dus op het ijs, afgezien van een enkele moeder die haar zoon overeind tilt en zelfs eentje die haar pasgeboren baby in een buggy vooruit ‘glijdt’. Maar geen moeders op noren. „Voor kinderen is het heel leuk, voor volwassenen is het belachelijk”, zegt hij lachend. „De ijsbaan is tien bij tien, dat is echt niet zo groot.”

Geen glühwein

Het is niet z’n eerste ijsbaan in z’n voortuin. Na zeven eerdere ijsbanen, kan hij met recht een ervaren ijsbaanbouwer worden genoemd. Het is deze ‘ijsbaaneditie’ wel anders dan de andere keren, toen er geen avondklok was. Vuurkorven langs de ijsbaan, glühwein, gezelligheid… Een soort derde helft voor de volwassenen. Mooie tijden, blikt hij terug. „Dat gaat nu niet gebeuren.” Het zal de kinderen rookworst wezen, die vinden de ijsbaan hartstikke cool. Ook voorbijgangers valt het op en dat vindt Bernard dus weer mooi. „Of dat mensen gewoon hun auto spontaan stilzetten op straat en uitstappen om foto’s te maken. ‘Is dit nou een ijsbaan?’ zie je ze dan denken.”

Herminaplein

Hij heeft het ijsbaanbouwen overigens niet van een vreemde. Zijn moeder Hermina deed het al in haar achtertuin en ja, ze hebben zeker ook samen geschaatst. „Totdat ze een keer gigantisch op haar stuitje viel, toen was het over met de ijspret.” Hij moet er weer om lachen als hij er aan denkt. „Maar dan heb ik het over 30 jaar geleden, hoor.” Z’n moeder is er niet meer, maar ook weer wel. Het pleintje voor z’n huis, waarop de ijsbaan prijkt, doopte hij om tot Herminaplein. „De hele buurt kent die naam inmiddels. Dat vind ik heel eervol, naar m’n moeder toe.”

Niet alleen een ijsbaan

Bernard van Gellekom is behalve ijsbaanbouwer- en meester als het extreem vriest, in het dagelijks leven ondernemer, muziekfanaat, marketeer, vrijwilliger, inspirator, talentscout, bestuurslid en projectleider, onder andere, en geen onbekende in Amersfoort. Daar kennen mensen hem naar eigen zeggen gewoon als ‘de man met het petje en z’n ruitjesblouse’. Een bezige baas als understatement. „Ik verveel me nooit, zeg maar.”

Hartjes voor Bernard

Op social media reageren mensen vol lof op de Amersfoorter, met hartjes, duimen omhoog en ‘wat een superactie!’ Best leuk natuurlijk, haalt hij z’n schouders op, maar hij doet het niet om zichzelf in de kijker te spelen. „Ik doe het om anderen een podium te bieden.”

Dat het ijsbaanbouwen niet over een nacht ijs gaat, weet de ijsmeester inmiddels als geen ander. Een huis-tuin-en-ijsbaantip van Bernard: „Zorg voor laagjes water in plaats van hele plassen.” De bodem moet schoon en gesloten zijn en elke twee tot drie uur zet je er drie tot vier lagen water op, legt hij uit. „En dat drie dagen en twee nachten achter elkaar, en dan ben je er wel.” Best wel een dingetje, beaamt hij tot slot. „Je moet gewoon heel veel geduld en doorzettingsvermogen hebben.”

Blik op de Buis: Elfstedentocht zonder publiek is geen Elfstedentocht