Iris Hermans
Iris Hermans Good vibes 19 nov 2020, 
Leestijd: 7 minuten

Stadsbeiaardier Auke laat The Rolling Stones uit de Martinitoren knallen

foto van Auke de Boer
Stadsbeiaardier Auke de Boer heeft de hoogste baan van Groningen en speelt morgen en zaterdag The Rolling Stones.

Stadsbeiaardier Auke de Boer speelt deze coronatijd vooral ‘troostmuziek’, meteen zo’n beetje de enige vorm van live-muziek voor een groot publiek nu. Maar ook bijvoorbeeld Game of Thrones. Morgen en zaterdag gaat hij los met The Rolling Stones, vanuit de Martinitoren op 80 meter hoogte, en hij weet al preciés welk nummer hij als eerste aanslaat, op z’n imposante klokkenspel.

„Ik ben een echte Frais”, roept Auke de Boer uit op de vraag of hij een Groninger in hart en nieren is. „Ik heb als Fries de hoogste baan van Groningen!” Is dat dan niet een beetje vloeken in de Martinitoren? Nee, nee, zéker niet, lacht hij, „ik zie mezelf als een Noorderling. En wiens brood men eet, diens taal men spreekt. Ik voel me verbonden met Groningen, ik heb beide even lief.”

The Rolling Stones

Hoewel vandaag al de online opening is met Mick Jagger, opent morgen de internationale expo The Rolling Stones – Unzipped in het Groninger Museum voor publiek. „De opening onderstreep ik met muziek van The Stones”, legt hij uit en hij weet al preciés wat zijn openingsnummer om 15.00 uur wordt. ‘My dear Lady Jane’, meteen ook zijn favorietje en dat is niet zomaar, grijnst hij dwars door de telefoon heen. „Mijn vrouw heet Jannie…”

Afz.: stadsbeiaardier slash je broer

Zelf zat De Boer vroeger meer in het Beatles-kamp, zoals hij dat noemt. Iets meer klassiek ingesteld en minder met dat rauwe randje, waar The Stones om bekend staan. „Maar ik kan hun muziek zeker waarderen.” Zijn twee jongere broers zijn fan van het eerste uur en een van hen, Gerrit, heeft een verzoekje bij zijn broer de stadsbeiaardier ingediend, Painted Black. „Ga ik natuurlijk spelen, ik weet dat-ie luistert.”

Auke de Boer
Auke de Boer draait bijna nergens z’n handen voor om, maar er moet wel een beetje melodie in zitten.

‘Rollende’ klanken

Het is overigens niet de eerste keer dat De Boer de ‘rollende klanken’ over de Grote Markt strooit. In 1999 speelden The Rolling Stones in het Stadspark in Groningen en dat was reden genoeg voor de stadsbeiaardier om een top tien van liedjes voor zijn carillon te maken. Nog best een uitdaging („maar dat is alleen maar leuk”), want het rauwe randje van veel van hun nummers is moeilijk over te brengen op het grote instrument. „Maar gelukkig hebben ze ook veel melodieuze nummers, die ga ik ook nu weer doen.”

In elk geval Lady Jane dus, speciaal voor zijn Jannie, en Painted Black, voor broerlief Gerrit, „en natuurlijk Angie, Ruby’s Tuesday en She’s a Rainbow.” Onder andere. „En zaterdag doe ik alles gewoon nóg een keer.”

Hieronder een oud filmpje van de stadsbeiaardier in actie, met het nummer ‘Perfect Day’ .

‘Instrument van de stad’

Auke de Boer is de twintigste stadsbeiaardier in Groningen en zit al veertig jaar in het vak. Bel je hem over The Rolling Stones, dan hang je als vanzelf een uur met hem aan de lijn, en aan zijn lippen  – of handen -, als hij vol enthousiasme uitweidt over zijn vak en zijn instrument. Of ‘het instrument van de stad’, zoals hij het meermaals benadrukt, „ik mag erop spelen, en ik wil spelen wat de stad mooi vindt, daar luister ik naar.” En de stad luistert naar hem.

Elke dinsdag speelt hij eerst van tien tot elf op het carillon van de universiteit, pal tegenover de Universiteitsbibliotheek. Heeft hij nog een anekdote over. Hij hoorde namelijk ooit van een oud-leerling van hem – hij werkt ook als muziekdocent – dat de studenten in tentamenperiodes wel eens verzuchten dat hij weer aan het spelen is en ze zich totaal niet kunnen concentreren. Zijn oud-leerling vroeg toen aan wat studenten om hem heen welk nummer ze wilden horen en belde zijn oude leraar met het verzoek. „Vijf minuten later speelde ik hun nummertje, toen vonden ze het toch wel heel leuk. Mooi toch?”

Na de universiteit gaat hij door naar de Martinitoren, waar het Hemony Carillon uit 1664 („een héél mooi ding”) op 80 meter hoogte (330 treden) wacht om door zijn vingers aangeraakt te worden, en zaterdag mag hij weer, van elf tot twaalf.

View this post on Instagram

A post shared by Joel Doldersum (@joeldoldersum)

Beiaardier, bedankt!

De sympathieke stadsbeiaardier gaat altijd fluitend naar zijn werk, dat nooit verveelt. „Die reacties ook van mensen…” Niet alleen staat soms iemand hem beneden op te wachten om hem te bedanken na ‘zijn shift’, ook ligt er weleens een bloemetje voor hem klaar bij de VVV. „Maar dat gebeurt maar heel soms, hoor.” In het online gastenboek Van Stichting Martini Beiaard Groningen schrijven mensen een persoonlijke noot voor de beiaardier. „Laatst speelde ik Ja Zuster Nee Zuster en daar werd hij zo vrolijk van, schreef ene Bert.”

Of „iets heel onnozels” als het oude wervingsnummer van de Marine, en hij zingt even uit volle borst hoe dat nummer gaat („Zorg dat je erbij komt, bij de Marine…”) „Niet dat ik nou zo’n verheerlijker van het leger ben, maar het is gewoon een leuk liedje dat je nooit meer hoort, en dat schreef iemand dan ook.”

Troostmuziek

Zijn repertoire wisselt per week. Hij kijkt naar de tijd van het jaar, rond 5 december zal hij op zijn dan ‘sintrument’ vast wel een ‘Zie de maan schijnt door de bomen’ spelen en rondom kerst zijn er zijn kerstspecials, „met alleen maar kerstmuziek.” In deze coronatijd speelt hij graag troostmuziek, zoals hij het noemt. „You never walk alone bijvoorbeeld.” Hij krijgt „talloze verzoeken” via [email protected]. Van een moeder die elke avond met haar zoontje naar de Martinitoren kijkt, vlak voor het slapengaan. „Ik heb Hansje Pansje Kevertje gespeeld, speciaal voor hem.” Of mensen die hun dierbare gaan uitstrooien, „dan speel ik zijn of haar lievelingsnummer, voor hem of haar, en ook voor hen.”

Elke zomer is er het verzoekprogramma, waarin de beiaardier louter aanvraagjes speelt. „De laatste keer kreeg ik wel 100 aanvragen!” Hij glundert er nog van. „Weet je wat het is… Ik speel op het mooiste instrument van de stad en wil spelen wat de stad mooi vindt. Of had ik dat al gezegd?”

Zo speelde hij onlangs weer eens Game of Thrones, „het is een studentenstad hè”, waarna hij meteen een appje van zijn dochter kreeg die weer geappt werd door haar vriendin „dat ze GoT in de Martini hoorde… Mooi toch?” maar hij speelt ook „gewoon” Händel, Mozart en Bach natuurlijk, „Bach klinkt heel mooi op de beiaard.” En dat vinden meer mensen.

https://twitter.com/henkwpol/status/98084994416779264

Klachtenboek

Overigens zijn er ook negatieve reacties, vertelt hij al snel, zelfs mensen die het kloteherrie vinden, blijkt na rondje gastenboek.

Tja, als je niet van mestlucht houdt, moet je ook niet naast de boer gaan wonen, vergelijkt hij. Of zoals ene Rosalie in het gastenboek schrijft: „Vandaag heeft u voor mijn dochter een liedje gespeeld, erg leuk. Het klachtenboek hier slaat nergens op. Ga dan inderdaad niet naast de Martinitoren wonen. Ga zo door!”

Toegegeven: er klinkt héél vaak muziek uit de Martinitoren. Niet alleen als De Boer op het carillon speelt, maar ook elke dag om het kwartier speelt het speeltrommel automatisch een kort riedeltje af. „Mensen zeggen weleens tegen mij: Nou Auke, nu weet ik het wel… Maar ja, dat melodietje zit er vaak een paar maanden in.” Dus toen Oranje ooit tweede werd tijdens het WK en de beiaardier ‘we houden van Oranje’ er als automatische melodie in had gezet, „was iedereen er in augustus wel een beetje klaar mee!”

Zegt hij ook weleens nee tegen een verzoeknummer? Liefst niet natuurlijk, „maar van die zware heavy metal kan ik nu eenmaal niet spelen op m’n instrument. Van dat gedreun…” en hij doet even na hoe dat volgens hem klinkt („táá dii táá… weet je wel”), „dat gaat gewoon niet.” Al is dat trouwens wel zijn koosnaampje voor ‘zijn’ instrument, „heavy metal…”

Huiskamer van de stad

Hoe The Stones ten slotte morgen en zaterdag klinken over de Grote Markt? Je hoort bijna hoe de twintigste stadsbeiaardier van Groningen zijn handen alvast verheugd warm wrijft. „Heel melodieus. Je moet je voorstellen dat ik dat nummer speel op een piano, alleen nu zijn er geen snaren, maar klokken. En nu is de hele binnenstad mijn huiskamer. Om je een beetje een idee te geven.”

Lees ook: Alleen de drie p’s in de pot, en niet alleen vandaag op Wereld Toilet Dag

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.