Zo zijn ratten opeens súperschattig
De meerderheid gruwelt er sowieso van, anderen hebben ze thuis een in een kootje: ratten. De Franse fotograaf Diane Özdamar vindt het negatieve beeld dat veel mensen van ratten hebben maar niets. Negen jaar al zet zij ratjes daarom superschattig op de foto. Dat vinden wij bij Metro in elk geval.
Agressieve familieleden
Özdamar wil laten zien dat deze knaagdieren als huisdier schattige wezens kunnen zijn en in de verste verte niet lijken op hun agressieve familieleden die je op vuilnisbelt ziet rondscharrelen of die joekels die langs het riet zwemmen.
Eenzaam en verlegen
De liefde voor ratten begon bij Diane Özdamar toen zij een tiener was. „Ik mocht toen nog geen ratje hebben, omdat ik geen eigen woning had. De situatie veranderde toen ik in 2005 naar Parijs kwam om er voor ontwerper te studeren. Ik kende in die tijd niemand en was verlegen en eenzaam. Daarom heb ik toen een ratje gekocht. Het was liefde op het eerste gezicht.”
Schoon en loyaal
Ratten gedragen zich beter dan honden en katten, zo verklaart de fotograaf haar ‘gevecht’ tegen stereotyperingen. „Ze zijn schoon, besteden veel tijd aan zichzelf, zijn loyaal en reageren op bijnamen. Het is gemakkelijk om ratjes verschillende trucs te leren, dat is toch leuk! Ik vind dat de hele wereld dat mag weten.”
Niet hard praten
Het maken van de foto’s is voor Özdamar een lastige klus. „De ratten poseren maar kort, ze staan maximaal twee tot drie seconden stil. Ze raken wel gewend aan de camera omdat ze weten dat als die camera er is, ze iets lekkers krijgen. Tijdens de opnames mag niemand onverwachte bewegingen maken en niet te hard praten. Anders maak je mijn modellen aan het schrikken.”
Honderden modellen
Niet alle ratten die op de foto gaan zijn van de Française zelf. „Eerst wel, maar later begonnen vrienden hun huisdiertjes te brengen of kreeg ik ratten die zorg nodig hadden. Honderden kleine modellen heb ik zo voor mijn camera gehad. Uiteindelijk heb ik de foto’s mogen vertonen op de Animal Expo in Parijs. Daar heb ik ook verteld hoe ik ratten verzorg en wat deze schattige wezens nodig hebben en hoe ze zicht gedragen.”
Ratten dankbaar
Ratjes worden maar twee tot drie jaar, dus Özdamar moet regelmatig afscheid nemen. „Helaas hebben ratten vaak kwaadaardige tumoren. Kyalarr, mijn laatste rat, is de vorige zomer overleden. Ik mis al mijn ratten echt en ben hen heel dankbaar voor al die gelukkige dagen die we samen hebben mogen doorbrengen.” (Metro International)