Jurgen van der Hoeven Good vibes 1 feb 2016, 10:49

Leestijd: 3 minuten

NASA herdenkt slachtoffers: de 3 grootste rampen

Voor de NASA is 1 februari standaard een dag van herinnering. De organisatie herdenkt op die dag de mensen die zijn omgekomen bij verschillende missies. Metro maakte een overzicht van de drie grootste rampen in de geschiedenis.

Tijdens de herdenking staat men onder meer stil bij testpiloten en anderen die hun leven hebben gegeven naar het verkennen van de ruimte. „Deze onderzoekers en hun families, hebben ons diepste respect”, schreef astronaut Charles Bolden op 1 februari 2013. „We werken er elke dag aan om deze mensen te eren en het beste ruimteprogramma ter wereld te maken.”

Naast overleden werknemers in het algemeen, wordt in het bijzonder stilgestaan bij drie missies die dodelijke slachtoffers eisten. Een overzicht:

27 januari 1967: Apollo 1

Op 27 januari 1967 ging het volledig mis bij een opleidingsoefening van het ruimtevaartuig Apollo/Saturnus 204. De ‘Apollo 1’ werd door brand verwoest en als gevolg daarvan kwamen drie astronauten om het leven: hoofdpiloot Virgil Grissom, senior-piloot Ed White en piloot Roger Chaffee.

De bemanningsleden namen een controlelijst door van dingen die ze in de ruimte uit zouden voeren. Nadat een van hen riep dat hij vuur rook, ging het snel. Een schreeuw van pijn was het laatste dat de grondeenheid van de bemanning vernam.

Het drietal kon niet snel ontsnappen, omdat de cabine onder grote druk stond. Ze hadden zeker 90 seconden nodig om de overdruk weg te nemen, zodat de deur open kon worden gemaakt. Waarschijnlijk was de bemanning al na 15 seconden overleden aan rookinhalatie.

Waarschijnlijk werd de brand veroorzaakt door een vonk ergens in de bedrading van 50 kilometer lang. De brand breidde zich rap uit en zorgde ervoor dat de ruimtepakken van de astronauten smolten. De pakken van Grissom en White werden later samengesmolten gevonden.

https://www.youtube.com/watch?v=-hlOYexb1vc

28 januari 1986: Challenger

Bij een mislukte lancering van de Challenger kwamen in 1986 zeven bemanningsleden om het leven. Slechts 73 seconden na lancering viel de Challenger 73 uit elkaar.

De spaceshuttle werd op 28 januari 1986 onder geringe belangstelling gelanceeerd. Direct na lancering lekten hete gassen uit de rechterstuwraket. Dat kwam door een defecte rubberen O-ring, die niet bestand was tegen de lage temperatuur van 2 graen Celsius, op het moment van de lancering.

De brandstof die lekte bevatte ook aluminium. Het verbruik van aluminium leverde slakken op, die in de scheur terechtkwamen en de scheur dichtten. Zo’n 58 seconden na lancering kwam het ruimteveer echter in een smalle luchtlaag met extreme windsnelheden langs. Daardoor raakten de slakken los en begonnen weer hete gassen en brandstof te lekken en de scheur groter werd. Na 73 seconden bezweek de onderzijde van de externe brandstoftank.

Uit onderzoek bleek dat er van explosieve verbranding geen sprake was. De cockpit kwam grotendeels intact uit de wolk verbrandende gassen tevoorschijn. Het viel uiteindelijk 16 kilometer omlaag en spatte op het wateroppervlak van de Atlantische Oceaan uit elkaar. De hele bemanning kwam daarbij om het leven.

1 februari 2003: Columbia

Spaceshuttle Columbia verongelukte op 1 februari 2003 tijdens de terugkeer van missie STS-107. In totaal maakte de ruimteveer 28 vluchten voor het in 2003 helemaal verkeerd ging.

Na een vlucht van zestien dagen was Columbia dichtbij landing op het Kenndy Space Center in Florda. Op ruim zestig kilometer hoogte, vijftien minuten voor de verwachte landing, spatte de shuttle uiteen.

Door een beschadiging aan het hitteschild nam de luchtweerstand sterk toe. Voordat de shuttle uiteenviel liep de temperatuur van de romp van het ruimteveer sterk op. Om 09:00 uur verliest de grondbemanning het radiocontact met de bemanningsleden. Mensen in Texas, Arkansas en Louisiana zien vlammende strepen in de lucht. Later worden onder meer in Texas brokstukken gevonden.

De bemanning bestond uit twee vrouwen en vijf mannen, waarvan een uit Israël.