Julia Osendarp Buitenland 12 apr 2024, 10:52

Leestijd: 3 minuten

Arts reageert op kritisch onderzoek medische ingrepen transgenders: ‘Alsof trans zijn één groot feest is’

De media in Groot-Brittanië staan vol met het onderzoek van Hilary Cass. Zij spreekt zich kritisch uit tegen de medische behandelingen van transgenders. De Belgische endocrinoloog Guy T’Sjoen reageert op de kritiek.

Eerder vertelde de 28-jarige Aden aan Metro hoe het is om een transitie van vrouw naar man te ondergaan. Het Britse onderzoek werpt een kritische blik op medische ingrepen voor transgenders. Volgens de studie is nauwelijks bewezen dat jongeren met genderdysforie écht geholpen worden door puberteitsremmers of hormoonbehandelingen.

Onderzoek medische ingrepen transgenders

Het aantal pubers dat genderdysforie ervaart, zou toenemen. Mede door invloed van social media. En kinderarts en hoofdonderzoeker Hilary Cass beweert dat we niet weten hoe jongeren, die puberteitsremmers kregen, er in hun volwassen jaren aan toe zijn. In het onderzoek staat dat sommigen betreuren dat ze als tiener puberteitsremmers kregen.

Ook dokter Patrik Vankrunkelsven, directeur van het Centrum voor Evidence-Based Medicine, hekelt medische behandelingen onder transgenders. Hij noemde het: ‘Het monster van Frankenstein dat is opgestaan’. Volgens hem dienen Belgische artsen te snel puberteitsremmers toe.

Belgische arts reageert op kritiek

Het Belgische HLN legde het Britse onderzoek voor aan professor endocrinoloog Guy T’Sjoen van het UZ in Gent. Hij legt uit dat het onderzoek concludeert dat jongeren minder lijden onder hun genderproblematiek als ze géén medische alternatieve aangeboden worden. „Maar alleen psychologische zorg krijgen.” Maar dat klopt volgens T’Sjoen niet.

Volgens hem is zo’n medisch traject voor heel veel jongeren wel essentieel. „Ik nodig u uit om eens te komen kijken hoe tevreden de nu volwassenen zijn die zo’n medische behandeling hebben gekregen als adolescent. Tien jaar later zie ik vooral zeer gelukkige mensen die blij zijn dat ze als puber de stap hebben gezet. Natuurlijk is hun leven nadien geen sprookje, maar dat is bij niemand zo.”

Voor- en nadelen medische ingrepen genderdysforie

Volgens T’Sjoen is het aantal jongeren met genderdysforie in het UZ Gent niet gestegen de afgelopen vijf jaar. Maar hij herkent wel een algemene toename. „Dat ook steeds meer dertigers, veertigers en vijftigers de stap zetten naar zorg.”

De endocrinoloog legt uit dat de eerste puberteitsremmers tien tot vijftien jaar geleden werden gegeven. „We krijgen nu de eerste gegevens binnen van het zorgcentrum voor genderdysforie in Amsterdam. Er zijn zeker medische bezorgdheden, maar we begeleiden de mensen zo goed mogelijk. Het gaat dan onder andere over de botsterkte, maar dat is een tijdelijk fenomeen en je haalt dat snel in als je start met de gewenste hormonen.”

Ook legt hij uit dat hormonen invloed hebben op de fertiliteit. „Maar ik vind dat je altijd de afweging moet maken tussen voor- en nadelen. Wat is het gevaarlijkste: de medische behandeling krijgen óf heel diep ongelukkig zijn omwille van genderdysforie als er niets gedaan wordt?”

‘Spijt’ van ingrepen

Wat betreft de medische behandeling is volgens critici niet gegarandeerd dat mentale problemen bij jongeren met genderdysforie afnemen. Volgens T’Sjoen is er sinds vorig jaar een onderzoek in Gent daarnaar gestart. Maar is er is data bekend uit internationaal onderzoek. „Deze studies stellen vast dat een medische behandeling de kwaliteit van het leven verhoogt. Er zijn minder depressies en minder angsten.”

Over wat betreft ‘spijt’ van medische behandelingen, zegt T’Sjoen het volgende: „Er wordt steeds gedaan alsof trans zijn één groot feest is. Ik kan u verzekeren dat het dat niet is. De impact is zo groot en het traject zo lang dat we verwachten dat het percentage mensen dat spijt krijgt of nog een ander behandelpad kiest, zo laag mogelijk blijft.” Volgens hem ondergaat slechts 0,3 tot 0,5 procent een medisch behandeling in het UZ Gent.

Hormonen en puberteitsremmers

T’Sjoen is het overigens niet eens met de woorden van Vankrunkelsven. „Vankrunkelsven doet alsof een genderkliniek een fuik is waar je niet uitgeraakt, eens je hier bent binnengestapt. Het is niet zo dat je hier langskomt en steeds eindigt met hormonen, puberteitsremmers, een operatie en alles erop en eraan. Integendeel, de jongeren en hun ouders worden héél hard begeleid door een groot team voor we beslissen of een medisch traject wel de juiste zorg is. Negen op de tien krijgt trouwens geen puberteitsremmers.”

De Genderpoli: wat doe je als behandelaar met een 13-jarige die van geslacht wil veranderen?

Kees lijdt aan Parkinson, er is lang hoop, maar ook een onmenselijk dilemma

Reacties