Vandaag is het Wereldvluchtelingendag: ‘Ik beschouw alles in mijn leven als een wonder’
Begrip voor vluchtelingen en het vieren van vrede. Dat is waar Wereldvluchtelingendag om draait. Vandaag is die dag, waarbij elk jaar vluchtelingen van over de hele wereld in the picture staan. Er wordt extra aandacht gevraagd voor alle mensen die wereldwijd op de vlucht zijn voor oorlog, geweld of onderdrukking.
Zo waren er eind 2020 volgens UNHCR, de Vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties, 78.911 vluchtelingen in Nederland. Zij, en vele andere vluchtelingen en asielzoekers moeten in een ander land een nieuw leven opbouwen. Iets wat niet makkelijk is.
Sarah over Wereldvluchtelingendag
Hoe zet je je leven voort nadat je gevlucht bent? In het kader van Wereldvluchtelingendag spreekt Metro met Sarah Bakshs, die vanuit Pakistan naar Nederland is gekomen en hier nu volop aan het werk is.
Sarah Bakshs woont sinds 2016 in Nederland. Eerst woonde ze in Utrecht en daarna in Amsterdam, wat nu nog steeds haar thuisbasis is. „Vanwege mijn religieuze achtergrond heb ik destijds Pakistan moeten verlaten. Ik ben christen en voor minderheden, zoals christenen, is het leven niet altijd goed in Pakistan.” Plotseling moest Sarah haar familie en al het andere achterlaten: „Ik wilde mijn geloof niet kwijt. Voor ik het land moest verlaten, had ik een gelukkig leven met mijn familie. Maar de situatie daar was onstabiel, dus was het beter dat ik zou vertrekken”, legt Sarah uit.
Toen Sarah ongepland in Nederland aankwam, was ze vastberaden om niet bij de pakken neer te zitten: „Ik wilde niet in een negatieve mindset zitten. Mijn geloof is sterk en ik geloof dat wat God voor iemand plant, dat dat gebeurt. Ik begon mijn situatie vanaf een positieve kant te bekijken, want misschien had God wel plannen.” Ongeacht welke obstakels er zouden zijn voor Sarah, voelde ze zich hierdoor niet alleen. „Dat heeft me veel hoop gegeven om mijn leven van de grond af op te bouwen. Alles begon toen te kloppen en zo heb ik me kunnen aanpassen.”
Het roer omgooien
In het begin was het lastig voor Sarah. Ze kon moeilijk aan een baan of een stageplaats komen. Waar ze zich eerst altijd met Hospitality, Tourism and Eventmanagement (waar ze ook een diploma voor heeft) bezighield, ging dat nu moeizaam. „Toen ik in 2018 in Amsterdam kwam wonen was er een programma van de gemeente dat over ondernemerschap ging. Daar deed ik aan mee, want in combinatie met mijn eerdere opleiding wilde ik een restaurant openen in Amsterdam.” Sarahs zakelijk voorstel was goed, maar het ging niet zoals gedacht. „Toen kwam corona. En ik kwam erachter dat het eigenlijk beter was dat ik niet met een restaurant was gestart. Door de pandemie viel alles om en daarbij zou ik het niet in mijn eentje kunnen. Ik had er een groter netwerk voor nodig.”
Sarah ging op zoek naar andere opties. „Het was tijd om uit mijn comfortzone te gaan en voor een heel ander werkdomein te kiezen. Ik was echt vastberaden om werk te vinden. En zo begon ik met het leren van programmeren. HTML, CSS… Dat soort dingen. Toen kwam ik in contact met Motopp, een organisatie die IT-trainingen aanbiedt aan vluchtelingen en asielzoekers. Ik was zo dankbaar dat ik daar aan de slag kon, en tijdens mijn training solliciteerde ik als Mendix developer bij PostNL en daar werd ik aangenomen!”
Een nieuw leven voor Sarah
Nu is Sarah daar inmiddels langer dan een jaar aan het werk, met veel plezier: „Het was erg spannend, maar ik geloofde erin. Als ik terugkijk, had ik me het nooit kunnen voorstellen dat ik ooit als softwareontwikkelaar zou werken. Ik beschouw alles in mijn leven als een wonder, in plaats van me slecht te voelen over dat ik moest vluchten. Daarbij is het ook niet alsof ik, of andere vluchtelingen wíllen vertrekken, maar soms heb je geen andere keuze. En ik denk ook dat mensen tegenwoordig minder open zijn tegenover vluchtelingen. Ik zou willen dat iedereen de mogelijkheid krijgt om hun leven opnieuw op te bouwen zoals ik dat heb gedaan.”
Alle Metro-artikelen over vluchtelingen lees je hier.