Michelle van der Molen Binnenland 26 mrt 2025, 06:01

Leestijd: 13 minuten

Gewonde én overleden dieren bij dierenpension in Darp: ‘Ons gezin is uit elkaar gerukt’

Op vakantie gaan met het idee dat jouw geliefde dier de zorg en aandacht krijgt die het verdient. Dat hoopten Floris Kattenberg (24) en Daniëlle Nijenhuis (44) toen zij hun honden naar een dierenpension in Darp brachten. House of Animals laat aan Metro weten dat er – na grootschalig onderzoek – nog zo’n 43 baasjes zijn wiens dier de nodige zorg ontzegd werd. Ondertussen draait het pension gewoon door.

„Ik heb bij de urn gestaan en hen verteld hoe erg ik het vind dat ik hen hiernaartoe heb gebracht”, vertelt Daniëlle aan Metro over haar honden.

Fluf

Op een moeilijk moment in Floris’ leven is daar Fluf (2), een vrolijke rottweiler. „Door haar heb ik mijn leven weer kunnen opbouwen. Dus toen mijn vriendin en ik in juli 2024 op vakantie wilden naar Frankrijk – een land waar rottweilers niet welkom zijn – ging ik op zoek naar een goed pension.”

Het dierenpension in Darp lijkt hem een geweldige plek, waar zijn hond kan spelen met andere honden. „Zodat zij ook een beetje op vakantie zou zijn, net als wij. Op het eerste oog leek het heel kleinschalig. Pas na Flufs incident kwam ik erachter dat het veel groter moet zijn. De dag dat we kwamen kijken, zagen we maar een paar kennels. Het was niet heel schoon, nee. Maar dat zijn honden ook niet. Mijn hond vindt het heerlijk om in de modder te rollen.”

Ook de eigenaresse lijkt hem op dat moment een echte dierenvriend. „Ik dacht: dat is zo’n typische vrouw die niet goed kan met mensen, maar helemaal gek is op dieren. Iemand die het niet erg zou vinden dat mijn hond met haar modderpoten op haar springt.”

Gezwollen kop

Klein en knus dus. Maar als de vakantie van Floris er weer op zit en hij richting het pension rijdt om zijn hond op te halen, wordt hij gebeld. „De eigenaresse zei: ‘Schrik niet, maar jouw hond heeft een allergische reactie gehad. Haar kop is gezwollen.’ De vrouw bleef er zelf erg rustig onder, waardoor ik niet direct in paniek schoot. Maar wat ik daar aantrof, schaal ik niet onder ‘gezwollen kop’. Ik zag een hond die niet op mijn hond leek.”

Floris en zijn vriendin – die mee is om de rottweiler op te halen – zijn in shock wanneer ze bij het pension aankomen. „Wij wonen in het bos, waar iemand een keer een hert heeft aangereden. Pas weken later vonden we het kadaver. Het was precies díezelfde lucht. Op dat moment konden we niet meer nadenken, en zijn we meteen met Fluf vertrokken.”

Let op: verderop in dit artikel staat een foto van Fluf met gezwollen kop, die als schokkend kan worden ervaren.

Bella en Wijffie

Daniëlle komt al jaren bij het pension in Darp, met haar katten en twee chihuahua’s Bella (10) en Wijffie (11), wanneer ze in juli 2024 op vakantie gaat met haar gezin. „De medewerkers waren erg aardig. We kregen de hondjes gewassen mee terug, de nagels netjes geknipt. Wijffie woog nog geen kilo: net zo groot als een cavia. Ze waren helemaal gek van haar.”

Wel moet ze de hondjes altijd afgeven in een kamertje, de medewerkers nemen hen mee naar achter. „Maar ik had totaal geen argwaan. Ook niet toen Bella iets magerder thuiskwam. Bij ons zaten ze overdag binnen en deden ze het op de kattenbak, ’s ochtends en ‘s avonds lieten we ze uit. Ik dacht: daar rennen ze vast de hele dag buiten in de speelweide, dat moet het wel geweest zijn.”

Telefoon

Toch krijgt ook Daniëlle tijdens haar vakantie – op een vrijdag – bericht. „De eigenaresse, of ik haar wilde bellen, want ze had geen goed nieuws. Wijffie was overleden, waarschijnlijk aan een hartstilstand. Ze hadden haar gevonden in haar mandje, en ze moest wel in haar slaap zijn overleden. Ik vond het aannemelijk, gezien haar leeftijd.”

Ze vervolgt: „We twijfelden of we de vakantie moesten doorzetten. Mijn zonen – toen 15 en 16 jaar oud – waren net als wij compleet overstuur. Maar met Bella ging het goed, verzekerde de eigenaresse ons nog. We bleven: aan de dood van Wijffie konden we op dat moment helaas al niks meer doen. Een hartaanval, dat is de natuur, en daar konden wij diep in ons hart mee leven.”

Maar als ze het pension de volgende maandagochtend een bericht doet, omdat ze wil weten hoe het met Bella gaat, wordt ze die avond huilend opgebeld. „‘Nee’, reageerde ik in tranen, ‘Is Bella ook dood? Zijn allebei mijn meisjes dood?’ De eigenaresse van het pension wist niet hoe het had kunnen gebeuren, zei ze. Maar Bella was door een andere hond in haar nekje gegrepen, tijdens het spelen in de wei. Ze had geen bloed gezien en meteen de dierenarts gebeld, maar daar kon ze pas een halfuur later terecht. Ze vertelde hoe ze Bella op schoot had genomen, waar Bella haar plas had laten lopen en ter afscheid nog even haar hand had gelikt, voordat ze overleed in haar armen.

Na het gesprek heb ik onze spullen gepakt: er zaten nog twee katten van ons in het pension. We zijn in één streep doorgereden richting Nederland, want dit gebeurde mij niet nóg een keer.”

Leugens

Floris rijdt op z’n beurt met zijn hond richting de eigen dierenarts, die – ondanks dat hij de hond recentelijk nog had gezien – niet wil geloven dat het om Fluf gaat. „Hij heeft zelfs haar chip uitgelezen. Op het moment dat ik haar op tafel moest zetten en ik mijn hond met één hand kon tillen, brak ik. Ze woog niks.”

De eigenaresse van het dierenpension in Darp had Floris wijsgemaakt dat ze meteen in de auto was gesprongen op het moment dat ze zijn hond gewond had aangetroffen. „Ze was zich kapot geschrokken, en dat nam ik van haar aan. Maar op aandringen van mijn moeder – die dit niet geloofde – besloot ik de zaak te onderzoeken, en heb ik contact opgenomen met de dierenarts van het pension. Die vertelde mij een heel ander verhaal: de eigenaresse had hen aan het einde van de middag wel gebeld, maar gevraagd of ze de volgende dag langs mocht komen. Op aandringen van de assistente is de hond er dezelfde avond toch nog geweest. Eenmaal daar werd duidelijk dat dit al een paar dagen heeft moeten spelen.

Dat is iets wat oud-medewerkers mij uiteindelijk ook hebben verteld. Ik denk dat ze die middag wel moest bellen, omdat Fluf anders was doodgegaan.”

House of Animals

Floris besluit na het gesprek met de dierenarts zijn verhaal op Facebook te plaatsen. Zijn bericht wordt vervolgens meer dan 6000 keer gedeeld. „Mensen bleven zich maar bij mij melden, stuk voor stuk nare ervaringen. Ik ben hun verhalen en foto’s gaan verzamelen, en daar had ik een dagtaak aan.”

Wanneer House of Animals – een dierenbelangenorganisatie – meerdere keren in de reacties onder zijn bericht genoemd wordt, besluit hij oprichter Karen Soeters een bericht te doen. „Daar heb ik sindsdien altijd goed contact mee gehad. Alle mensen die bij mij hun verklaring hadden afgelegd, moesten dit nu ook bij haar gaan doen. Uiteindelijk had de organisatie genoeg bewijs om een eigen oproep op hun site te plaatsen.”

Soeters: „Fluf was voor ons de start, maar uiteindelijk trokken we een complete beerput open. Het besluit om een oproep te plaatsen kwam niet zomaar: je wil geen bedrijf stukmaken zonder gegronde reden. Maar hier worden meisjes van 13 gezien als volledige medewerkers, gaat de eigenaresse niet op tijd naar de dierenarts wanneer dat nodig is en dient ze de dieren bovendien medicatie toe die ze niet mag geven. Mensen geloven haar mooie praatjes, maar wij weten via ex-medewerkers dat de dieren maximaal een halfuurtje per dag naar buiten mogen. En het eten? Dat wordt – als het na vijf minuten nog niet op is – gewoon weer bij de dieren weggehaald.”

Het zijn feiten die door een oud-medewerker (18) aan Metro worden bevestigd. De medewerker – die liever anoniem wil blijven – was 13 jaar op het moment dat ze bij het pension werkzaam was. „De dieren mochten maximaal een kwartier naar buiten, per dag. Had een hond het eten binnen vijf minuten niet op, dan moesten we de bak met brokken doorgeven aan de volgende. Er waren veel honden, en het was vooral belangrijk dat we voor 14.00 uur klaar waren met onze (voeder)ronde.”

Mooi weer

Ook bij Daniëlle wordt mooi weer gespeeld. Zo wordt haar gevraagd of zij haar overleden hondjes buiten openingstijd wil ophalen, want dan is de drukte in het pension voorbij. „Ze stond ons huilend op te wachten. Ik heb haar zelfs nog getroost. Dikke vette pech, dacht ik. Ook voor haar. De hondjes waren netjes verpakt, maar toen ik de dekentjes opendeed om naar ze te kijken, zag ik dat Wijffie nat ingevroren is geweest. ‘Waarom neem je de moeite om haar van tevoren te wassen?’, ging er nog door mijn hoofd. ‘Ze wilde het vast netjes doen’, dacht ik.”

Het gezin is nog in de rouw, wanneer een kennis van Daniëlle stuit op de reportage van House of Animals. „’Dit gaat toch over het pension waar jullie zijn geweest?’, berichtte die kennis mij. Ik wilde niet alles opnieuw oprakelen, maar bekeek toch de video. Bij de woorden ‘twee chihuahua’s uit één gezin’ kreeg ik overal kippenvel. Dit ging over Bella en Wijffie.”

De manier waarop de hondjes van het gezin van Daniëlle zijn gestorven, blijkt anders in elkaar te steken dan hen door de eigenaresse van het pension verteld is. „Volgens een ex-medewerker is Wijffie niet overleden in haar slaap, maar dood aangetroffen in de kennel, met bloed in haar nekje. Ook over Bella had de eigenaresse gelogen: zij was niet die maandag, maar de dag na Wijffie al overleden. Op zaterdag. Wel doodgebeten, maar niet in de wei. Zij werd net als Wijffie gevonden in de kennel, tussen de andere honden. Hevig bloedend. Bella leefde nog en is door een ex-medewerker in een handdoek gewikkeld en naar de eigenaresse gebracht. Maar een dierenarts is nooit gebeld.

Ik heb bij de urn van Bella en Wijffie gestaan en hen verteld hoeveel het mij spijt, dat ik het zo erg voor hen vind dat ik hen daar naartoe heb gebracht. De eigenaresse heb ik meteen bericht: dat ik ontzettend geschrokken ben van de video en nú wil weten wat er met mijn hondjes is gebeurd. Maar ze heeft nooit meer gereageerd.”

Nachtmerries

Voor Floris is het uiteindelijk niet met honderd procent zekerheid te zeggen waar zijn hond een allergische reactie op heeft gehad. „Het meest aannemelijke is een reactie op berenklauw: destijds was de weide daar helemaal begroeid en slecht onderhouden.

Het allerergste vind ik nog dat ik zo laat gebeld ben. Mijn hond was altijd verschrikkelijk speels, maar na haar verblijf in het pension wil ze het liefst met rust gelaten worden door andere honden. Ik vermoed dat zij met veel andere honden in een hok heeft gezeten. Mijn hond heeft bijna dagelijks last van nachtmerries: dan hoor ik haar piepen en gillen in haar slaap. Het is zo’n lief beest, ik probeer er niet te veel over na te denken wat ze allemaal heeft meegemaakt. Ik heb best lang gedacht dat haar verhaal het ergste was, maar dat is helaas niet zo.”

Aangifte

House of Animals dient een handhavingsverzoek in bij de Rijksdienst, voor de Landelijke Inspectiedienst Dierenwelzijn (LID). Zij hebben meerdere bezoeken gebracht aan het pension. Soeters: „Er is een rapport geschreven, waarin staat welke verbeteringen het pension door moet voeren om onder een boete vandaan te komen. De veiligheid en grootte van de hokken, het vernieuwen van de manden, goten schoonmaken en dat soort dingen. Maar dat heeft volgens ons niet genoeg te maken met hoe het pension met de dieren omgaat. De nonchalance, het onthouden van zorg: dat kun je niet zien wanneer je daar even bent.

Het is belangrijk dat er niet alleen naar het rapport wordt gekeken, maar ook naar de afschuwelijke verhalen van deze mensen wordt geluisterd. De reportage die wij in december hebben gemaakt, zou ook door hen serieus moeten worden genomen. Ik vind dat deze pensionhouder helemaal geen dieren zou moeten houden, laat staan de zorg hebben voor de dieren van anderen.”

Ook Daniëlle vindt dat de eigenaresse van het pension moet inzien dat het zo niet langer gaat. „Dit is gewoon een nachtmerrie. Het enige wat je kunt doen, is er heel veel over praten. Het is zo gemakkelijk om te zeggen: je hebt toch geen dieren om ze vervolgens naar het pension te brengen als je even weggaat. En dat snap ik, maar wij zeiden altijd tegen onze meisjes dat ze weer lekker op vakantie gingen. We dachten ook echt dat zij het fijn hadden. Het is een troosteloze tijd geweest. Ons gezin is compleet overhoop gehaald: er zijn twee leden uit onze familie weggerukt.”

Vervolg

House of Animals heeft aangifte gedaan bij de politie. Het pension staat nog onder toezicht bij de LID, die er recentelijk, in de voorjaarsvakantie van 2025, op controle is geweest. Zij hebben op dat moment opnieuw geconstateerd dat de dieren in te kleine hokken worden gehuisvest, en dat er te weinig manden aanwezig zijn in het pension.

Jelko de Ruijter, woordvoerder van de LID, laat aan Metro weten dat het pension wederom lasten zijn opgelegd. „Blijft verbetering uit, dan liggen hardere ingrepen in de lijn der verwachting. We hebben kennisgenomen van het videomateriaal van House of Animals en de controles met deze kennis in het achterhoofd uitgevoerd. Tijdens deze bezoeken hebben wij geen bijt- of vechtwonden, afwijkend of angstig gedrag bij de dieren geconstateerd. Was dit wel het geval, dan hebben we bij de eigenaren gecheckt of dit gedrag voor hen herkenbaar was, en hier werd positief op gereageerd. De getuigenverklaringen zijn een indicatie voor strafbare feiten, maar geen sluitend bewijs. Wij zullen zelf ter plaatse moeten constateren dat er aanwijzingen zijn voor deze overtredingen, anders is een zaak nauwelijks staande te houden voor een rechter. Hoe sneller er na een incident melding wordt gedaan bij Meldpunt 144, hoe groter de kans dat er adequaat kan worden ingegrepen.

Dat het gehele dossier nu alsnog, middels een aangifte door House of Animals, naar de politie gaat, lijkt ons op dit moment de enige overgebleven logische stap voor een strafrechtelijk onderzoek. Of de politie er nog iets mee denkt te kunnen, is uiteraard aan hen.”

Het pension in Darp wil niet inhoudelijk reageren op het artikel van Metro. De aangifte tegen het pension is nog onder behandeling bij de politie. Ondertussen blijft House of Animals updates maken. „We gaan door tot de ellende stopt. En tot die tijd is het vooral aan de baasjes om je dier hier niet meer naartoe te brengen. Want je wordt gewoon misleid waar je bij staat.“

Wat gebeurt er met je hond als je onverwachts overlijdt?

Financiële fout: ‘Ik ben door crypto de helft van mijn spaargeld kwijtgeraakt’

Reacties