Erik Jonk Binnenland Vandaag, 09:19

Leestijd: 10 minuten

Het Jaar Van agent Lieke Hester: ‘Mijn boek redt meer levens dan ik tijdens mijn hele politiecarrière voor elkaar krijg’

De Nederlandse politie heeft weer een zware jaarwisseling achter de rug, na een jaar (en jaren) waarin optreden bij rellen en protesten toch al pittig was. Hoe is het eigenlijk om agent te zijn? Dat schreef Lieke Hester (36) uit Amsterdam met haar – het moet gezegd: heerlijke – pen onlangs zonder blad voor de mond in haar tweede boek, Het wordt ook steeds gekker. Metro kijkt met haar terug op 2024, het jaar waarin meer gebeurde dan alleen het verschijnen van haar – inmiddels – tweede bestseller.

Na ruim een week 2025 is hier de laatste aflevering van Metro‘s traditionele serie Het Jaar van. Daarbij spreken we mensen voor wie het achterliggende jaar op welke manier dan ook heel bijzonder was. De uitvinders van de Dubai-reep, de winnares van Heel Holland Bakt, blotevoetenloper The Barefoot Dutchman en Albert van B&B Vol Liefde, gingen Lieke Hester voor (hier vind je de hele reeks).

Lieke Hester, een gezicht en stem van de politie

Hoofdagent Lieke Hester (momenteel tijdelijk rechercheur) van politiebureau Burgwallen in het centrum van Amsterdam, is zo’n politievrouw die graag deelt wat zij tijdens haar bijzondere werk allemaal meemaakt. Deze maand is dat al achttien jaar bij het genoemde korps. Lieke Hester is niet bang om zich te uiten en te laten zien. Vijf jaar geleden was dat al het geval, in het tv-programma Bureau Burgwallen van Ewout Genemans. Op haar eigen website Liekeschrijft uit de politievrouw zich in blogs (eind 2024 nog over ‘de traditie’ hulpverleners mishandelen met de jaarwisseling). En haar foto’s en video’s op Instagram bereiken inmiddels 46.500 volgers. Lieke spreekt zich daarop actief uit tegen geweld tegen hulpverleners, maar deelt ook berichten over mentale gezondheid, suïcide en lichamelijk en seksueel geweld. Haar stokpaardje: een agent is gewoon een mens, in een uniform.

Na het succesvolle boek Het kan ook nooit normaal in 2022 (‘een knal voor je kanis, Lieke is Mokum op z’n best’, vond schrijver Kluun daarover), verscheen onlangs dus Het wordt ook steeds gekker. Lieke Hester heeft daarmee wederom een bestseller afgeleverd, een boek voor ‘je gelooft je oren niet’-verhalen. We lezen hoe grappig, spannend en soms ontroerend haar werk kan zijn, zoals een hoofdstuk met de prachtige titel ‘De knapste man die ik ooit gereanimeerd heb’. Maar net zo zeer dat een baan bij de politie niet altijd leuk hoeft te zijn. Lieke Hester wil eerlijk zijn en geen politiek blauw sausje ‘kom allemaal bij de politie!’ brengen. Wat niet leuk is, is bij deze dame niet leuk. Punt. En heel veel gelukkig ook wel.

Lieke Hester, de leukste politieagent van Nederland

Lieke Hester is een drukbezette geboren Amsterdamse („ga er nooit meer weg ook, behalve vast ergens overwinteren”). Dat is best knap voor iemand met, naar eigen zeggen, ‘de aandachtsspanne van een sprinkhaan’. Toch is ze ook gestructureerd. Een uurtje sportschool en Metro spreken in een koffiezaak in haar straat lopen moeiteloos in elkaar over.

Achterop het tweede boek van Lieke Hester staat ‘de leukste politieagent van Nederland’. Eerst maar eens vragen waarom dat is, als de koffie en – haar verslaving – een bakje chocolaatjes is gebracht. „Nou ehm, dat heeft de uitgever (Harper Collins, red.) bedacht. Ik heb me met hand en tand verzet, haha. Marketing- en verkooptechnisch is het blijkbaar een goeie ‘pakker’.” Zelf vindt Lieke het overdreven, want ze geeft toe ook gewoon ‘bot’ te kunnen zijn als dat moet.

De start van 2024

Als Lieke Hester teruggaat naar de start van vorig jaar, dan gebeurde er veel: „Ik was bezig met het schrijven van Het wordt ook steeds gekker, maar had nog niet eens een contract getekend. Dat wilde ik pas doen als ik er klaar voor was, zoals ik heel veel op gevoel doe. 2024 begon ik vooral met stress, want mijn vader ging een zware operatie tegemoet.” Met pa liep het gelukkig goed af, met hem gaat het een stuk beter.

Zelf kampte (en kampt) Lieke nog altijd met de naweeën en papieren nasleep van opgelopen hersenletsel. In maart 2019 (!) werd zij tijdens een nachtdienst door dronken onverlaten in elkaar geslagen. Buiten het boek om was 2024 daarom wel een zwaar jaar. „Ik ben met instanties nóg steeds bezig om een schadevergoeding te krijgen. Het is een ongoing struggle. Het feit dat het gebeurd is, vind ik erg, maar van alles eromheen heb ik misschien nog wel het meeste verdriet en pijn. Daarover voel ik me zwaar in de steek gelaten. Nee, het jaar was niet één groot feest.”

Heftig jaar voor politie Amsterdam

2024 was voor hulpverleners in Amsterdam net zozeer geen feest, maar een heftig jaar. Studentenprotesten bij universiteiten om de kwestie Israël/Hamas, demonstraties van die beide partijen in het centrum van de hoofdstad, de zogeheten Jodenjacht na Ajax – Maccabi Tel Aviv: in één zinnetje samengevat klinkt dat als niet zoveel. „Maar het was heftig ja”, beaamt Lieke Hester. „Voorspellen kun je dingen bijna nooit, tijdens de ene seconde kunnen agenten vaak niet weten wat er de volgende seconde gebeurt. Er waren bij ons altijd al veel demonstraties, maar na 7 oktober 2023 (de slachting in Israël door Hamas, red.) zijn er na extreem geweld door Israël nog veel meer demonstraties gekomen. Ik had gehoopt op een veel sneller staakt-het-vuren en een oplossing.”

Het zijn met name ME-collega’s van Lieke die moesten optreden bij de grote rellen. Zelf liet zij haar persoonlijke mening via Instagram horen en dat heeft ‘het mens in een uniform’ geweten. „Hoewel ik geen enkel geweld goedpraat, vind ik dat wat Israël in Palestina heeft gedaan, en doet, écht niet kan. Daar heb ik heel veel haatberichten over gekregen. De campagne #nietinmijnnaam van Oxfam Novib laatst was een ‘plus 1’ voor mij. Het heeft me nogal wat gezeik opgeleverd, maar ik sta er nog steeds achter. Mensenrechtenschendingen, oorlogsmisdaden: dat kan gewoon niet.”

Emmers vol digitale haat

Kritiek op oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen van Israël leverde Lieke Hester niet alleen bijval op, integendeel. Emmers vol digitale haat en talloze doodsbedreiginen werden over haar uitgekieperd. „Ik ben heel veel voor antisemiet uitgemaakt. Dat heeft pijn gedaan en vond ik ook bijzonder, want ik ben de grootste vredesduif die je kunt bedenken.”

Het plaatsen van video’s, waarbij alleen actie van politiemensen te zien is en niet wat eraan voorafging, is ook zo’n ding. Lieke: „Dat is niet van 2024, maar al langer gaande. Van mij gaat er ook iets op internet rond, waarbij je een flintertje ziet. Ik ben in het filmpje boos op iemand, maar heb daarvoor een paar keer netjes uitgelegd waarom iets was en dat even niet anders kon. Ik heb nog net niet gesmeekt, zeg maar. Het houdt een keer op hè? Bij online dingen is het lastig dat je alleen maar ziet wat je ziet en niet wat er al is gebeurd. Daar hebben mensen een oordeel over en ik kan me dan niet meer verdedigen.”

Grootste vriend?

De stelling van de Metro-verslaggever, ‘de politie is je grootste vriend?’, kopt Lieke Hester niet binnen. „Toch niet. We zijn er om mensen te helpen, maar moeten ook optreden als dat nodig is. Wanneer je de politie ziet, is dat meestal allesbehalve leuk. We komen het vertellen als er iemand overleden is, maar bellen ook aan als je geluid te hard staat. Een aanrijding? Nooit leuk. De grootste vriend, nee, dat is niet meer van deze tijd. Op de politiek boos zijn, is moeilijker. Tegen wie ga je het hebben? Maar als ik jou op een verjaardag spreek, begin je over een bekeuring die je van een van mijn collega’s kreeg. Die twintig keer dat je géén bon kreeg, vertel je me niet.”

De wereld is weer gekker geworden

Ondanks de haat in onze wereld – die Lieke zelf ook over zich heen krijgt – is de politieagent er 100 procent van overtuigd dat liefde de haat ooit overwint. Was 2024 dan geen jaar vol frustratie? „Ik heb heus vaak ‘mijn God…’ gedacht en zie dat we steeds kijken naar hoe we verschillen van elkaar. Maar als ik een mes in jou steek, dan bloed jij rood. Steek je een mes in mij, dan bloed ik ook rood. We zien niet meer hoeveel we overeenkomen. Als iemand er anders uitziet of uit een andere cultuur komt, denken we al snel ‘ver van mijn bed-show’. Ik vind het lastig, want we polariseren in sneltreinvaart, ook dankzij de politiek. Terwijl we als politie proberen de samenleving voor iedereen veilig te houden, zonder aanzien des persoons.”

Is de wereld, naar de titel van haar boek, naar haar idee in 2024 weer gekker geworden? Lieke heeft zo ongeveer nul seconden nodig om na te denken: „Ja, al is het niet daarom die titel geworden. Maar ook voor mijn werk geldt dat. Als je denkt ‘nu heb ik het allemaal weleens gezien, of nu heb ik alles weleens meegemaakt… zoals hele gore dingen, dat komt er telkens weer iets overheen. Of nóg een gekkere steekpartij, meer bijzondere zelfmoord of nog een triester verhaal.”

Met ‘Lieve jij’ levens redden

Wat door de schrijvende agent veel losmaakt, is het aparte hoofdstuk Lieve jij, zowel in boek één als in Het wordt ook steeds gekker. Wat Lieke Hester daar schrijft is ‘een hart onder de riem voor iedereen die het moeilijk heeft’. De agent kent cijfers over depressies en zelfdoding maar al te goed en komt mensen die daarmee te kampen hebben tijdens haar werk vaak genoeg tegen. Ze richt daarom mooie woorden tot mensen die misschien niet per se dood willen, maar voor wie de dood lichter lijkt dan leven. Lieve jij blijkt, zo heeft Lieke door talloze reacties gemerkt, heel wat levens te hebben gered. Lieke: „Meer levens dan ik tijdens mijn hele politiecarrière voor elkaar heb kunnen krijgen. Die impact had ik nooit durven dromen, maar het is fantastisch.”

De andere kant van het verhaal is dat Lieke veel depressieve mensen ziet en dat kinderen opgesloten worden, of van het spoor worden geplukt. „Kinderen worden suïcidaal door wat andere mensen ze aandoen. Maar weet je? We denken altijd maar dat we geen verschil kunnen maken. Als ik echter verschil voor jou maak, jij voor je buurman en die buurman voor weer iemand anders, dan gaat het heel hard. Dan wordt het een olievlek. Het hoeft maar iets kleins te zijn hè? Laatst zag ik een dakloze bij de supermarkt. Ik geef dan geen geld, maar koop wat boodschapjes voor die persoon. Een ander zag dat en vroeg toen of de man misschien nog meer nodig had. Het is iets kleins, maar het kan wel verschil maken.”

Bloed, zweet en tranen

Het boek van Lieke Hester gaat geweldig, in de samenleving gaat het heel wat minder. Als de agent en de mens Lieke 2024 moet samenvatten, is het dan top of flut? „Op privégebied is er bij mij nogal wat gaande, bij mensen waar ik heel veel van houd. Zo kreeg ik vlak voordat Het wordt ook steeds gekker uitkwam te horen dat iemand, waar ik veel om geef, terminaal is. Terwijl ik een boekfeestje vierde, kon die persoon er door chemo niet bij zijn. Het is een beetje… dubbel. Ja, in 2024 was het allemaal er dubbel. Het was een jaar, geen goed jaar. Ik ben heel blij met mijn boek hoor, absoluut. Daar heb ik voor geknokt, maar wel door bloed, zweet en tranen heen.”

Denk jij aan zelfdoding? Je bent niet alleen. Neem contact op met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl of bel 113 (lokaal tarief) of 0800-0113 (gratis).

Het Jaar van The Barefoot Dutchman, die 5000 kilometer op blote voeten liep: ‘Praten over je gevoelens is geen zwakte’

Het Jaar van Albert uit B&B Vol Liefde: ‘Van tevoren dacht ik, wie gaat er nou zitten kijken?’

Reacties