Het is november, maar er zijn al mensen met kerststress: ‘Schoonfamilie te laat en had al gegeten’
Het is nog steeds november, wat heet: hálf november. En toch, zo is via een officieel persbericht naar buiten gebracht, zijn er al heel wat Nederlanders met kerststress. Eén op de tien landgenoten heeft dat en zelfs elk jaar opnieuw. Nog veel meer mensen ervaren irritaties over Kerstmis: nu en over een maandje al helemaal.
Eén op de tien mensen die kerststress ervaren, dat is toch helemaal niet zo veel?, horen we je denken. Nou… ga door een drukke winkelstraat lopen en bedenk dat bij elke tiende persoon die je tegenkomt het zweet uitbreekt als hij of zij alleen al een kerstbal ziet. En dan heeft Sinterklaas z’n boot nog niet eens in Vianen aangelegd (dat is morgen en te volgen via het Sinterklaasjournaal).
Planning van het diner reden voor kerststress
Over kerststress werd de afgelopen tijd een onderzoek gehouden. Made for Moments, dat producten als kaartjes ‘voor speciale momenten’ aan de man brengt, verrichtte dat onderzoek onder Nederlanders en Belgen. Met name de planning van het kerstdiner en de hoeveelheid bijeenkomsten zijn belangrijke oorzaken voor een flinke portie kerststress. „Als maanden van tevoren al vastligt dat je van de ene naar de andere plek moet haasten, doet dat de voorpret weinig goed”, stelt Patricia Pauwels van Made for Moments.
Het kerstdiner grote bron voor kerststress
Mensen die aan het onderzoek meededen, geven onomwonden aan dat de kerststress lang duurt. Bijna een kwart spreekt van ‘weken van tevoren’, zeg maar vanaf nu. Sommige respondenten gaan er zelfs maanden onder gebukt. Wie helemaal geen kerststress heeft, kan het zich vast niet voorstellen, maar het is er en over een diner al helemaal. De samenstelling van een menu, dieetwensen en vegetarische / veganistische / glutenvrije / halal / koosjere opties: het is voor heel wat toekomstig kerstvierders om gék van te worden.
Dat gaat alleen nog maar over het eten. Maar wie organiseert dat (en waaróm??) en wanneer… Moeten de gasten ook een taak krijgen en moeten er bepaalde types misschien niet worden uitgenodigd om de lieve vrede aan tafel te bewaren? En oh ja, deel je de kosten of betaalt degene die het kerstdiner organiseert alles? Hoeveel moet je eigenlijk aan cadeaus uitgeven? Enne… wat doe je dit jaar nou weer eens voor feestelijke kleding aan? Je merkt het: kerststress alom!
Vroeg claimen en verplichtingen: arggggggh
Gutst bij de een het zweet door kerststress onder de oksels vandaan, bij nog veel meer mensen wekt Kerstmis irritatie op (ruim 55 procent). Da’s een graadje minder dan kerststress, maar toch…
„Het is enigszins strijdig met de kerstgedachte, maar ik denk dat we het allemaal wel herkennen”, zegt de eerdergenoemde Pauwels. Ergernis-toppers zijn een ongunstige of oneerlijke planning, het vroeg claimen van momenten en de verplichting om erbij te zijn. Ook onderlinge spanningen worden veel genoemd, net als hoge kosten en de verdeling daarvan. Kerstvierders raken geïrriteerd door de aanwezigheid van mensen die zij er liever niet bij willen hebben, storend gedrag van volwassenen of kinderen en ruzies aan tafel ‘die er vast weer zullen komen’. Bij ‘te veel drank in de man’ (of vrouw) is het al snel uit met de pret.
Nog meer ergernissen
Mensen die niet zozeer aan kerststress lijden, maar vooraf wel al zeer moeten ademhalen, ergeren zich vaak aan praktische zaken. Denk dan aan de lange duur van het kerstdiner, een ongunstige locatie of het gebrek aan hulp voor de organisator. Pauwels: „Een van de respondenten maakte zelfs mee dat zij drie uur in de keuken had gestaan. Vervolgens werd de schoonfamilie ontvangen die ruim een uur te laat was én al had gegeten.”
Dat laatste zullen maar weinig mensen meemaken natuurlijk, maar kerst en bijbehorende kerststress is in ons land blijkbaar echt een ding. En dan moet Sinterklaas nog komen, terwijl die volgens het Sinterklaasjournaal ziek is, de nieuwe hoofdpiet een te rechtse koers vaart en de stoomboot voor morgen nog duizenden dichte bruggen te passeren heeft. Die heeft pas stress…
Het Dilemma: ‘Vervroegd naar huis of toch doorzetten in mijn soloreis?